Kunstenaarsleven, eerste deel

70

durfde niet. Want 'n paar maal was ie langs Van Reums en De Roevers geloopen, die hem zoo honend en tartend negeerden,! dat ie ze wel in 't gezicht had kunnen slaan. Hij snikte voor z'n raam in z'n duistere kamer. Of, uren ver liep ie den Amstel op, in 't stikdonker, alleen, alleen, wanhopend, om wat gekropt lag in z'n hart, uitgillend^ uitstampend z'n smart. Dat luchtte hem soms op, al wist ie niet waar zich te wenden, waar zich te keeren. Overal ingesloten, omringd en gesard en tot woede opgejaagd door z'n kleine kredieteurtjes in de straat^ door ellende, afmatting en beleediging.

Toch wou ie Louise niets laten merken, niets van z'n verschrikkingen en wanhoopsgevoelens. Ze leed al zoo hevig in de misère en in haar verzwijging van iets, wat eigenlijk hun grootste vernedering was : dat ze elkaar niet meer konden troosten in hun liefde. Tusschen hen in, hoonde, demoniseerde en harle-kijnde te veel de gloeiende spot der kleinmakende, moordende realiteit,! niets gaafs meer tusschen hen latend, ook niet 't liefdegevoel, dat ze meenden boven alles uit te kunnen heffen !

Nog eens had ie den toezienden voogd geschreven, schoon ie wist, dat de man zelf in zeer bekrompen omstandigheden leefde, 'n Woeste uitval naar Maurice's verdoembaren invloed en onzedelijke kwasterij was 't antwoord. Door hem was Diewertje in huis van die zondige smeerlappen geraakt. Zijn vrienden waren 't, en zoo meer. Een knetter van slecht geuite woede spatte die brief af en toch erkenning van machteloosheid tegenover zooveel brutale, koppige kracht.

Op straat sprak Maurice Dieuwertje. Ze vertelde, dat ze van Van Reums wegging. Ze konden 't niet meer met elkander vinden, ze zou in betrekking gaan als kinderjuffrouw. Van Loujse's toestand hoorde ze verbaasd op en als 't zoover was, zou ze komen, den avond voor de bevalling. Emilie liet niets van zich hooren ; wentelde zich in egoïstische avontuurtjes met kerels van allerlei slag. Die was in 'n goede betrekking bij 'n rijken dokter met wien ze gruwelijk koketteerde., in wondre, kleurige verwachting wat er al met haar gebeuren ging.

Vijf dagen vóór de bevalling, op een avond^ thuis komende,