Kunstenaarsleven, eerste deel

62

hij weg in zelfmijmerij en studie van ondoorgrondelijke denkdingen.

Louise, zwak en uiterst teer van gestel, werd, als Maurice er niet was, overheerscht door 't brutale doen, 't overmannende gesnork der morrende jongens, en gehinderd, gepijnigd door 't huichelgeklets van Frans, die stookte en venijnde, waar ze soms zelf bij was, als ie niet ״diep" te denken, emblemen te verzinnen had.

Louise zwoegde als 'n grove werkvrouw, die niet anders dan ploeteren kan. Haar fijne handjes waren stukgestooten en vereelt van 't geboen, 't gespoel, 't gewasch. Ze wou in huis, al vrat er d'armoe nog zoo fel-knagend rond, geen stankboel hebben. Met Frans en de jongens vocht ze letterlijk;, om hun vervuiling op zolder, van bed en ondergoed, dat ze niet van hun lijf kon krijgen en dat ze toch later zelf beredderen moest. Om 't zien van half-rotte stoelen, 'n paar pootlooze en manke crapeauds gaf ze niet veel, maar vervuiling deed 'r schreien als 'n kind. Soms stoof ze in woede naar den zolder, als ze zich beneden pas half-lam gewerkt had en smeet ze den vuilen boel, de opgehoopte en verschunnigde stankvodden van de jongens in 't open daglicht dooréén. Met bevende, zwakke stem, maar zoo hevig van ernst, dat ontzag in hun zielen terugkeerde, beval ze hun, dadelijk te doen, wat ze zei. Ze liet dan emmer op emmer warm en koud water halen. Op 'r knieën, van pijn kreunend soms, begon ze, met opgestroopte mouwen in woedenden boen, den heelen zolder langs te kruipen, dwong ze de kereltjes in haar bijzijn zich te verschoonen. Ook Frans, die eerst tegen-lollen wou, vernietigde ze met scherpe woorden dat ie afdroop en achter 'n opgehangen lompendeken deed, waartoe ze de kleintjes al gedwongen had. Met vuurrood, bezweet hoofd kwam Louise dan weer naar beneden en snikte en hoestte en kuchte ze den heelen avond door, zonder ophouden. Kwam Maurice thuis, dan overzag ie met één blik, wat er aan de hand was, en voelde ie heviger na de kwellingen, die Louise van de kerels weer ondergaan had. Stil ging hij dan zitten in 't duister van de