Kunstenaarsleven, eerste deel

II

zoo iets van zelf leidde tot een wegsleuring van hem uit häär aandacht en haar intieme omgeving. Ze zag z'n overgave, z'n warmte, z'n medelijden, z'n liefde, z'n uitstortingen aan al die menschen. Hij was de hooge poort, waaronder een ieder klein werd, die er onder doorging. Hij overwelfde iedereen met z'n levende gloeiziel, z'n geweldig woord, dat daverde of zong, dartelde of smeedde. Maar zij schuurden toch ook langs z'n muren.

Niet alleen zij voelde 't geschroei van z'n passievuur-uit-stralende machtoogen. Altijd leefde een fluïdum om ^?m heen, dat de menschen deed vastgroeien aan hun plaats in zijn aandachtskring.

Ze zei hem, nuchter en streng, dat ie zich te veel aan 'n ander gaf, en dat dit geven in 't eerst groote goedheid was, maar van zelf heerschzucht en ij delheid werd ; dat ie zich vernielen ging zóó, en dat hij eens heel wrang zou kijken naar al die vriendengestalten, die nu zoo lief en aanhankelijk deden. Als ie maar bleef zeggen precies waar 't op stond, dan zouden ze ook ééns van hèm zelfs te veel krijgen. Ze liet hem zien, hoe klein ze nu al soms z'n gebreken bekeken, alsof ie niet ook 'n gewoon mensch was ; hoe verdachtmakend ze z'n innigste daden soms verklaarden in gekonkel onderling. Dat hoorde ze als 'n terugslag uit Frans' geklap. — Ze zou 't ze best stuk voor stuk onder den neus durven duwen als hij 't maar goed zou vinden. O ! hij moest tot haar alleen weer terug-keeren en zich losmaken van die vreemde kliek, die hem, ieder voor zich, opeischte en toch met felle berekeningszucht z'n daden volgde op den voet.

Ze zei weer alles heel zacht, maar nu toch met 'n stem lichtelijk doorschreid van droefnis en ontroering en telkens droog kuchend tusschen de zinnetjes in.

Hij stikte van smart en schaamte dat ie nu al Louise zooveel verdriet gaf. Maar hij vroeg haar, of ze dan niet inzag, dat juist z'n liefde voor haar hem zoo wild-ontroerd deed zijn.

Zeker, dat had ze gezien, zei Louise, maar ook, dat z'n scheppende verbeelding, buiten die aandoeningen, toch nog telkens