Kunstenaarsleven, eerste deel

II

hem 'r om vroeg, dat ie zelf met doodelijke moeheid overbleef, ter-wijl hij op anderen z'n innigste en diepste vitaliteit overbracht. Hij zette iedereen aan 't werk, leerde ze voelen voor dit, voor dat.... ze plunderden hem geestelijk. En de een al erger dan de ander. De fijnste vezel van hun natuur meende hij te kennen. Van hem alleen verlangden ze 'raad, hij moest steun geven, diep begrijpen, hij alleen moest allerlei geheimenissen aanhooren van verbroken en weer opstormende liefdelevens. Ze kwamen 'm biechten, óp intieme wandelingen, van al hun passies en begeerten, alsof ie geen jonge man was, zelf vol gebreken en driften nog, al gaf ie ook uitingen van rijpheid en geluksrust. Hij leefde alleen voor hen. — Hij gunde zich zelf geen vrede meer, als hij ze treurend of ellendig zag.

De groote emotie van Louise's liefde voor hem, haar bij-zijn gaf hem zelf één overstortende geluksextase. — In zijn ontembare menschliefde voelde ie zichzelf levens-toovenaar, die maar te spreken had van eigen verrukking, om anderen gelukkig te zien worden.

't Was geen waan in hem, geen suggestie of valsche ideaal-dwang. 't Was de dadelijke belichaming van zijn uitgloeiend, opbruisend leven, de eerste brandingen van z'n scheppende werknatuur, die hij nog niet verstond, en die hem nu zich liet werpen op de vrouw-vereering, en de groote bedwelming van het leven rondom in bloei.

Iedereen kwam onder z'n invloed, onder de woeste bekoring van zijn vuurstralenden, fantastischen geest, een geest, die voor hén overal in doordrong, voor hén overal zich wondde en pijnde en toefde op de gevaarlijkste plekken van beschouwing en ontleding, als zij maar de resultaten kregen. Vooral de demonische ontledingskracht van zijn natuur had een zwij-melenden invloed. Bij hem was alles uitstorting. Al wat ze zei, was dadelijke aandoening, hevige ontroering. Hij verkwistte, bij een of bij twintig vrienden, dat was hem precies 't zelfde, op één avond 't diepste van zijn gedachtenleven, peinzingen, waarover hij zelf jaren gedaan had. Hij gaf zich aan ieder, zonder beperking en vol fijnste gevoelens. — Vriendinnen en