Kunstenaarsleven, eerste deel

II

vreeslijk vinden, dat zoo'n jong leven zich inééns vastbond aan 'n verwilderd gezin. Maar de koorts, waarmee hij wou, de angst in z'n oogen, als ze even iets aarzelends tegen zei, maakte haar stil van ontroering. Geen dag ging er voorbij, of ze kreeg van uit z'n zaak nog briefjes van hem, waarin hij haar triomfantelijk en klaar als kristal de waarheid tegenlichtte, dat z'n voorstel nog de eenige oplossing bracht. Z'n heerlijke, doorgloeide opgewondenheid overrompelde haar fijn-doordachte bezwaren. Hij wou alle vulgariteit in liefdebeloften van zich afwerpen, met 'n hevig gebaar, maar hij moest haar toch zeggen, zoo zuiver waar als de lucht en 't licht, dat z'n leven zonder haar de dood was, de grauwe, lugubre, aankruipende leegte, de Dood.

Hij voelde zelfstandig, hij dacht, leefde, besloot zelfstandig. Ze zou toch geen woest kind in 'm zien ; geen opgeschroefde lektuurliefde in z'n vereering ; maar z'n levende, snikkende ziel zou ze nemen, zooals hij haar nam als zij er was, naast hem.

Nog meer schreef ie 'r, al meer en eindelijk had ze toegegeven. Ze zouden heel gauw trouwen en alles vooreerst in 't gezin bleef, zooals 't was.

Hij leefde nog in z'n eerste bedwelming van liefde, in die kleurgloeiende tooverij, die fijne mengeling van verbeeldings- en werkelijkheidsgeluk. Het geheimzinnig-mooie van haar meisjeszijn en haar vrouw-worden overstelpten hem met sensaties.

Dat opgenomen worden in de witte kapel van haar kuisch-heid en dan haar telkens in alles te kunnen laten voelen, hoe hevig lief hij haar had, o, hij hunkerde naar die éénwording. Als ie alleen maar de fijne teerheid van haar profiel zich voorstelde, kwam er al dadelijk dat droom- en geluksleven van vroeger over hem. En dan de haar-golving, donker en lichtwiegelend, en dan de diepe, stille oogen, zoo droef en zoo zacht-van-licht ; de groote Goethe-oogen, zooals ie ze dadelijk genoemd had, want precies zoo staarde Louise. En wat was ze mooi gebouwd; die ranke opgroei van haar leest en overal die losse, fijne charme. Hij bezwoer zich zelf, dat ie alles zou doen, om haar een rustig en kalm leven te geven, en de jongens lang