Kunstenaarsleven, eerste deel

II

Ze was wel heel ernstig Louise, bijna somber, maar als hij alleen met haar leefde, buiten de ziektesfeer van 'r moeder, spartelde er telkens schalksch vernuft los, fijne guitigheid, kon haar woord plots kruimen tot een teederheid en innigheid, die 'm zóó aangreep, dat ie z'n eigen geluk niet meer op kon !

Hij voelde, dat ze alles doorleefde wat hij doorleefde. Alleen zij was veel ernstiger, fijnzinniger, dieper en ingetogener. En dan haar hooge fierheid, nooit 'n klacht, nooit 'n schimp, noch 'n veroordeel. Die onzeggelijke fierheid, dat stil-hooghartige, met zachten zwier van voornaamheid beheerscht. Nooit hoorde hij iemand met zóó zwakke stem zooveel machtige en rake dingen zeggen.

Over positie of welstand werd door haar noch door hem ooit gesproken. De uitlaaiende gloed van z'n ziel vlamde zoo hoog op, dat hij in dat schijnsel geen zaken, geen gewoon dagleven meer om zich zag. In zijn bedwelming lag juist voor hem die wondre bekoring van de dingen. Hij voelde een koorts van energie door zich heenschroeien ; hij gaf zich met veel dieper genot weer over aan studie, peinzerij en eigen werk. Hij probeerde zelf weer wat te schrijven, en haar zei hij zooveel van z'n werkliefde, maar dat hij z'n vak-droogheden eigenlijk haatte.

Eerst maanden later vernam hij ook van Louise, wat ie al vaag van kennissen en den huisvriend hoorde, dat haar vader heel rijk geweest was, 'n groot antiquair, maar dat hij in speku״ laties al z'n geld in één jaar tijd verloren had. Nu net twee jaar was hij dood, zonder z'n groot gezin iets te hebben achtergelaten. Haar moeder en het gezin leefden nog van maande-lijksche rente van huizen, tot 't ergste toe bezwaard met hypotheken. 't Was 'n vreeslijke warboel thuis met de groote zoons, leegloopers en nietsnutters, en de kleintjes, die nog school gingen. Maurice had 'n paar maal Louise's moeder op de zieke-kamer gezien. De dokter had hem als aanstaanden schoonzoon verklaard, dat ze 't niet lang meer zou maken, 't Was 'n stille, zwijgende vrouw, die hij wel héél sympathiek vond in haar