Kunstenaarsleven, eerste deel

II

schakeering van zijn levensgevoel en zijn vereering voor haar wel kon uitzeggen. Hij had er z'n vriend van verteld, dat ie Louise schreef, zonder goed te zien, hoe verliefd deze zelf op haar was. 'n Week wachtte ie in koorts-spanning op antwoord. Toen kwam 'r eindelijk 'n klein briefje. Dat moment! Bestond er een wereld buiten hem ? Waren er menschen, die ademden als hij ? die zagen, voelden, hoorden, leefden ? Hij geloofde 't niet ! Hij was 't leven, de wereld en zij.... zij.... Louise ! Daar buiten was er niets ! Alleen de lucht, de wolken, de avondsterren, de zon, en de boomen ! Dat moment ! 't Was al een uitregening van bloemen boven z'n hoofd. Ze had 'm geantwoord, heel vriendelijk, kort en niet uit de hoogte, negee-rend fijntjes z'n extase en liefde-gloeiing. Ze schreef 'm, dat ie maar eens aan huis moest komen, nu hij toch ook haar broer Frans kende ; dat d'r moeder wel eens kennis met hem wilde maken, en dat ze 'm dan wel van zelf ontmoeten zou. O ! 't waren zoo op 't oog doodgewone, vriendelijke zinnetjes, maar Maurice voelde er iets begoochelends in, iets bedwelmends. Elk woordje zag ie dansen en springen voor z'n bevende oogen, en elk woordje hoorde ie fijn doorklankt van een zacht roep-geluidje : kom, kom, ik wil je zien ! Dat briefje, dat eerste, kleine briefje was hem 'n zaligheid, waar zonder ie nooit meer zou zijn, als 'n flakkering van 'n hoogrooden geluksbrand voor z'n geschroeide oogen.

Hij was aangekomen en ze hadden elkaar dikwijls ontmoet. In die ontmoeting, naast de kamer van haar zieke moeder, leerde Louise zien, dat' Maurice's extase geen leege opwinding was, maar dat ie haar begeerde in de volle, breede verrukking van 'n jonge, zelfbewuste, hevige liefde. Ze waren dan alleen, op die kamer, en heel haar ernst en zwaarmoedigheid verzonk in z'n brandende passie en gevoelsuitstorting. Ze was veel stiller, zwijgender, minder hevig dan hij, maar haar zielevuur gloeide diep naar binnen. Ze wondde en schroeide zichzelf meer. Ze bezag hem als kind nog, maar soms van 'n doorrijptheid, die haar verstomde. Ze begreep 'n mensch met ziel te hebben ontmoet, met groot leven, al ging alles