Kunstenaarsleven, eerste deel

233

zelf overgelaten. Zij voelde zich opgesloten, als 'n mooi, goudgeel vogeltje in 'n kooitje. Als ze kweelde, kreeg ze 'n klein versnaperingetje, wat zoete woordjes en als ze zweeg en mokte, kreeg ze niets. Maar vrij liet Soonbeek haar nooit. Hij omsloot haar met z'n dierlijke schrokkerigheid en ieder spontaan genot vergalde hij met sluwen berekeningsdrang. Hij benauwde haar met z'n sarrende, felle en kribbige jaloerschheid en z'n bekrompen machtsfilosofie.

Al wat ze voor de kinderen of voor zich zeiven deed, werd verzuurd door zijn driftig gespuw, als 't maar even 'n kleinigheid kostte. Haar familie woonde in Duitschland en de broers van Soonbeek kwamen bijna nooit aan huis.

Soonbeek zélf had geen behoefte aan huwelijksgenot, schoon hij wel van knussig-gezellig bijeenzitten hield, maar dan op 'n droogje. — Dat haatte zij. Vroeger zong ze weieens'n vroolijk fransch danswijsje en dadelijk verdacht hij haar, dat ze nieuwe muziek gekocht had, hoewel er nog stapels op den zolder dutten. Eerst dié op, bitste hij, dan is 't nog tijd genoeg om nieuwe te koopen. Vooral z'n gloeiend wantrouwen, z'n verdacht smon-zelen en geheimzinnig alles natellen en weer overtellen hinderde Flora vreeselijk. Wat hij dagelijks uitvoerde wist ze niet. Maar als hij op 't kantoor deed, zooals thuis, moest hij ook daar onuitstaanbaar zijn. Ze verveelde zich gruwelijk. Uit 'n bibliotheek lezen vond hij niet goed. Nooit kocht hij 'n boek, al smeekte ze er om. Bestelde ze 't toch, dan bleef hij 'n week lang in schandelijk gekijf haar met z'n schrille stem omgieren.

Overigens liet Soonbeek Flora heelemaal aanhaar lot over. Op haar negen en twintigste jaar voelde ze zich al verduft, half stikken in de sfeer van zijn doodend gesjacher, dat haar koud liet, zonder eigeniijk iets af te weten van z'n woeker-bedrijf, al hoorde ze hem nu en dan beschimpen. Hij ging alléén op in z'n heete, woekerige bedrijvigheid, in z'n geheimzinnige, donkere handelarijtjes en konferenties, in 't verslinden van katalogi en in z'n driftige genotshunkering naar omzetting van z'n schunnige veiling-waar. Hij zwol van zoovéél genot in z'n overal zich vertakkende macht en hij vlagde z'n wilde verruk