Kunstenaarsleven, eerste deel

Titel
Kunstenaarsleven, eerste deel

Jaar
1906

Druk
1906

Overig
1ed 1906

Pagina's
282



II

— Niks te rooke, amise ! nee hè ? docht ik wel, arm as de miere, rumoerde Ko. — Potdorie, as Graafstein s'n tweede doekie verkoop, die tuin en dat stadsgesicht.... en as 'k van de jacht terug kom.... ofermorge jaag 'k mit Beron Pallas van Rijswijck.... dan gane wullie schranse !.. .. wat 'n nakende boel.... Adieu, Mignon kourage !.. .. Wullie sijn nie jong ge-nog om d'r uit te piepe amise !.. .. anders sou 'k segge.... ouë.... late we onse matte rolle en vrage of onse liefe Heer van óns vleesch nog engeltjes make wil.... Maar we binne te oud.. .. as je je scheert.. .. ken d'r geen engel meer van af ! Kom kerel, koekeloer d'r nie zoo beloorig !.. .. Suurkool-vat !.. .. Twee stalles Carré, seg.... oks, hé ? Wat 'n dooie vissiesman, wat 'n sufkop bi-je soo ! Sing d'r 'n deuntje, je leef d'r maar éénmaal.... en d'andre maal.... nou, dan la-je lefe !.. .. Enne fluit d'r een deuntje.. .. ikke heb d'r in Calcutta 'n oom.... die hep d'r 'n kenijn.... die d'r de mar-seljeise fluit.... nou jij ? watte ? en la de wereld d'r maar kewauwe, soo !

Even blies hij uit, maar ratelde er dadelijk overheen :

— Kijk mijn d'r ens mager sijn.... se segge, dat ik de tering heb.... hou nou je asem in amise!.... nou, ik mot tweemaal binne komme, anders siet me vrouw me nie, sóó mager ! Dat zal je oferkomme, rechts omkeer in 't lampeglas !.. ..

Maurice lachte, traag, vervelend, uit alle lolstemming.

— Kom, dans d'r 'n kedrieletje mee.... één rondetje ! je hoef d'r geen pater te soene as je nie wil.... je lijkt d'r ook een van de kou we aarde !.. .. Bi je bang, da je nie in de salig-heid komp ?.... Wacht, daar schiet me wat in me pet.... je gaat vlak achter de begage van de pestoor de hemel in, dan kom je goed, wat hamer !.. .. dat is 'n saak die seker is.... nie moe ?.. ..

Onder 't spreken begon hij al te dansen, met z'n hakken stampend op den grond. Z'n handen patste ie piasserig tegen z'n achterhoofd en kruiselings bemepte ie z'n ellebogen, alsof ie 'n tamboerijn bespeelde. Z'n pokputtige kop deinde dan in, dan uit 't lampjeslicht en z'n zware, uitgehuilde Münchhausen-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.