Kunstenaarsleven, eerste deel

II

zat, dan stond ze weer op, streelde ze telkens nerveus de kopjes en lijfjes van d'r beestjes op bed, stond ze buiten adem te hijgen. Haar goeiige, bruine oogen vonkten, haar uitgezakte mond met zware onderlip vertrok zenuwschokkend mee, bij iederen streel van d'r diertjes, en heel haar innig oude-vrouwe-hoofd met 't chenielje mutsje en 't grijze dunne haar bezij uitfladderend, lachte van geestdrift en innig diep genoegen.

Ze vertelde, hoeveel ze genoot 's zomers, van d'r buurmans duifjes, en van d'r eigen lieve kneutje, dat er als nuchter te luisteren stond in z'n kooitje op de tafel bij 't raam, en soms mallootig, zonder doel, van 'n stokje naar z'n drinkbakje sprong, telkens heen en terug.

— Och, meneer Meries, as U d'r nou toch es wist, wat 'n poelepetanikie dat kneutje is,.... dat lieve, soezepoezige kneutje. Siet U.. .. Hij is d'r nou nie an 't singe.... siet.... siet U.... hij is d'r 'n beetje verkouë.. ..

— Soo, ironiseerde op den zelfden vertroeteltoon Ko er tusschen in, — ze hep 't op 'r borstrokkepoelie.... en d'r pooteloerie is d'r 'n beetje manketielepie.. .. snappelie ?

— Hou je bek, d'r wordt je niks gevraagd, snauwde z'n moeder, die niet kon hebben, dat ze den draak met haar beestenliefde staken, en dat Ko d'r vleitoon teederlijk imiteerde.

Ze barstte uit, dat ie liever z'n wijf moest gaan halen bij Graafstein, den schilder in 't huis, dat ze al d'r tijd verleuterde met 'r droomuitleggingen en 't eten weer twee uur te laat zou klaar zijn.

Maurice werd al stiller in zich zelf, keek rond. O, hij haatte dat armelui's-hok met dat ééne raam, nu schemerend in den hoek. Hij haatte dien zurigen, vunzigen walm van vervuiling. Je rook de armoe als 'n stank van heete kastenmakerslijm die te smeulen staat op vuur. En 'n koollucht, die zoog van den overloop overal dóór. Alles vunsde hier dooréén, slaapstank, vuil, eetlucht en 't uitzweetsel van het petroleumstel. Hij kon wel braken van benauwing. Bij hem was leege kniezing, maar toch nog frischheid door z'n kraakzindelijke vrouw. Er was geen kool en toch walmde er benauwende koolstank in de