Kunstenaarsleven, eerste deel

IÓ2

Maurice moest even op de Weesperzij wat goeie koffie halen. — Van 't tientje, dat de bankier hem had laten wisselen in den wijnwinkel, was 'n rijksdaalder overgebleven. Maurice wou 'm teruggeven, maar hij weigerde. Hij moest d'r maar 'nfleschje ״reuk" voor z'n vrouw van koopen, had ie er dufjes bij geschertst. — Maurice vond dat burgerlijke gegeef op die manier krenkend en onkiesch. Er zat iets plat-goedhartigs in. Maar aan z'n heele tronie kon ie zien, dat de man zich z'n poenigheid niet eens bewust was, dat ie werkelijk dacht heel hoffelijk en lievigjes-charmant te zijn tegenover Louise. Maurice durfde weer niet weigeren, schoon ie 't geld wel in z'n stomme gezicht had willen gooien. Nou hij 't toch eenmaal had, moest er maar wat heerlijke geurkoffie van dampen en zou ie 'r 'n lekker pijpje geur-tabak van koopen. — O ! er duizelde toch iets heel gelukkigs in 'm rond. Zou hij zich misschien door dien man kunnen sleuren uit z'n vernederende ellende ? Zou hij zich door hèm misschien kunnen geven aan zijn kunst, zijn schrijverij, waarvan ie, vooral den laatsten tijd weer, allerlei zaligs gedroomd had ? Hij was heel zachtjes aan begonnen in 'n groot werk z'n gevoel uit te zingen, voor 't eerst, in prozagedichten. O! als die rijke man nou eens échte sympathie voor hem kreeg en hij voor hèm. — Maar hij moest oppassen, doodvoorzichtig zijn, zich door geen duiten laten overrompelen en denken aan al z'n vroegere schetter-bewonderaars.

Huiver-kil kwam ie van de straat terug. Bij Hoenders werd ie even in geroepen, of ie 't oue jaar niet met Louise daar kwam vieren. Maar hij wees met zoo'n besliste stelligheid hun verzoek af, dat ze niet meer durfden aandringen, 't Propte in de kamer van paardespel-artisten, wedders en bookmakers, die telkens door Hoender's grollen zich half te barsten lachten. — Van Soonbeeks bezoek zweeg ie tegen Ko, anders kreeg hij dien woelwater boven. En hij wou juist bij de eerste kennismaking thuis alleen zijn met Soonbeek.

Weer in z'n kamertje, waar 't potkacheltje lekkere gloeihitte rondblakerde, zag ie Louise 'n oue sjaal over de plank-