58
verlammende druk zwaarde 's avonds op haar lichaam. Nooit had ze zoo ellendig haar zwakte gevoeld, en met moeite bedwong ze een melancholieken uitval.
De twee jongens waren al naar bed op zolder. Frans zat met z'n stoelpooten vlak tegen de kist opgedrukt, de beenen bijzij uitgebogen, inspannend te lezen en z'n denk-uitvindsels uit te broeien, ondanks z'n migraine. Z'n bitse wipneus bleekte van zenuwachtigheid. Op z'n smal voorhoofd en tégen de slapen had ie aardappel-schijfjes en wat in azijn gedoopte krul-schilletjes geplakt, een remedie van Ko Hoenders, die zei dat 't subiet hielp. Frans' gezicht zag er komisch-mal uit, door de uitzuigende brandingen van de medicijn, nu en dan samengewrongen van steek-trekkingen, als 'n geroosterd ribbetje. Z'n beenderige vingers krasten onrustig in z'n vuilrossig baardje en telkens perste ie met één hand de schijfjes vaster tegen z'n gloeislapen aan. Schroei-vlekken, als giftig purper, van den doorbijtenden azijn, vlamden bij z'n jukken, bóven z'n brau-wen en z'n oor en brandden paars-rood als geverfd met bieten-bloed. Maar Maurice lette niet op z'n zwager. Hij was te opgewonden, nu ie eenmaal Louise zag.
— Lou'tje, nou heb ik met Soonbeek kennis gemaakt. Ik liep met Graafstein op de Amstel-brug, toen hij ons aansprak. Graafstein stelde me voor, en dadelijk begon ie over m'n Chat-Noir-artikelen te praten.... heel rad; ik kon 'm haast niet bijhouën; z'n woorden vliegen en jagen. Hij vroeg me ook heel belangstellend naar alles.... wat ik buiten 't bureau deed, hoe ik leefde, enfin, te veel om te noemen. — En 't mooiste is,.. .. dat ie straks tegen halftien hier komt !
— Hier heen! — schrok Louise, god Mau !.. .. hoe kom je 'r bij.... hoe kon je dat....
— Maar kind, hij wou, wou absoluut ! Ik zei 'm, dat 't jou misschien niet heel erg schikte.... zoo laat.... maar daar wou ie niets van weten. Hij overrompelde me letterlijk en hij vond gêne mal.... hij wou dolgraag bij ons 't ouê jaar vieren. Z'n vrouw is al 'n week in Duitschland.. .. bij d'r zieke moeder.. .. en zou pas over veertien dagen terug zijn.