Kunstenaarsleven, eerste deel

57

kroeghouder, wakker te schrikken, en dadelijk, uit z'n roes, te doen alsof ie schreef. Laat in den nacht, soms tegen vijf uur, liep hij rillig naar huis, de kroegstemmen als 'n brandend geraas in z'n ooren voelend nasuizen.

De vooruit ontvangen veertig gulden verdwenen als water op 'n heete plaat. Z'n huishouden was zoo afgetakeld en tot 't ergste uitgeput, dat eerst 'n twintig maal grooter bedrag 'n zeer kleine verlichting voor hem had kunnen zijn. Maar van de huur kon tenminste weer wat afgedaan worden en Louise met 't kind zou hij betere voeding bezorgen. Dat maakte hem al razend blij. De twee-maal-weeksche nachtvergaderingen moest ie met al hun vernederende ellende en vermoeiing op den koop toe nemen. — De geluksavond van de Walküren leefde nog goud-vlammend in z'n denken, maar er werd alweer zooveel gruwelijk-plats en ellendigs overheen geworpen, dat de glansen van die hevige ontroering weer langzaam uitdoofden en smoorden. Luiers spoelen van 't kleine Kareltje, dat al 'n maand ingewandziekte had, vond ie vooral 'n hoon, 'n zwaar-vernederend, triest werk. Soms midden in z'n innigsten arbeid, moest hij 't van Louise overnemen, als zij, uitgeput van zwakte-pijn, stil-kreunde en naar bed ging. Alles, alles, 't zwaarste gesjouw deed ie liever dan dat walgelijke spoelen. Hij was er niet aan gewend, 't Zure gebroei en de stank deden 'm hoesten, half stikken. Over de emmers gebukt, voelde ie zich misselijk worden. Dan moest ie dadelijk ophouen en even zitten. De jongens échter hem lachten stiekem. Nou kon Maurice ook eens ondervinden, wat voor goor werkje dat luren-spoelen was. In triomfantelijke vijandschap losten ze Maurice af, handen en neus gehard tegen vuil en vieze luchtjes.

Op oudejaarsavond kwam Maurice tegen negen uur èrg opgewonden 't voorkamertje inloopen. Louise was juist doodop uit de alkoof naar voren gescharreld. Ze zat met 'n heimwee-verlangen in zich om iets te kunnen lezen. Ze hunkerde er naar, maar ze voelde nu al, dat, zoodra ze begon, vermoeienis-slaap haar zou oversluipen, de oogen dichtduwen. Een vreeselijk