Kunstenaarsleven, eerste deel

152

met geen van tweeën meer raad. Zachte zinnetjes, dreigementen en afsnauwingen, niets hielp. Ze waren niet weg te krijgen, 't Werd 'n vreeslijk, al brutaler gesar.

Louise, lijkbleek, kroop terug in de alkoof bij 't drenzen van Kareltje. De jongens hielden zich op den zolder weg, muisstil. Maurice alleen zat machteloos met z'n werk voor zich. 't Werd om te gillen. Eindelijk zei hij den mannen, dat ze maar moesten gaan zitten, 't Was wel frischjes in de kamer, maar daar konden ze zeker wel tegen. Hij zou weer gaan werken, konden ze toezien, hoe hij schreef. Betalen kon ie toch geen cent. Maar de viool-bas en de gebarsten occarina duo-den dooreen, protesteerend en opspelend, martelden ze Maurice halfdood met al nieuwer gedreig, zóó erg, dat ie de pen potseling neersmakte en met z'n stoel achterover in uitdagende houding zich heen en weer wiegde en floot. — Dat werd het viool-basje en den occarina-reus te sterk en met duizend verwenschingen en na-bedreigingen dat ze dra weer zouden komen opspelen, als hij vóór Zaterdag niets betaald had, stommelden ze naar de trap.

Eens was Louise met 'm meegegaan naar de opera. Ze had, na wat aparte bewerking, den bruidsjapon aangetrokken en van Aaltje Hoenders, die net zoo lang was als zij, 'n lichte blouse geleend, 't Stond haar prachtig, vond Maurice. Een hoofd slankte ze boven hem uit. Hij voelde zich weer dwerg naast haar, belachelijk, mismaakt, karikaturig-klein. In tijden had ie 'r zoo mooi niet gezien. De groote, diepe Goethe-oogen gloeiden donker-goud, als haar blik uit de neergeslagen leden langzaam openbloeide. Haar zwakke stem innigde heel lief, en de fijne tandjes beten weer zacht op de dunne bleekroode lippen.

In de verlichte vestibule van den schouwburg wemelde 't al van menschen, toen Maurice en Louise wat schuchter instapten, doodop na 'n uur loopen in kou en nattigheid. Dichter knoopte Maurice zich de jas weer om de beenen, vooraf al zich schamend voor de slijtglanzingen van z'n spiegel-pak. — Ze zaten weer eerste rij fauteuil-balkon, tusschen opgedirkte en