Kunstenaarsleven, eerste deel

137

kertje stampte nu en dan op den blooten kamergrond en stoelengeschuif streepte herrie-gerucht tusschen verhaal en hoest-gekuch van Louise. —

Zoodra Aaltje weer terug was en aan de tafel stond, nu gearmd naast Maurice's vrouw, die goedig haar kanaljeuze, opdringerige vriendschappelijkheid toeliet, begon bakkertje opnieuw, z'n knuisten in 't rooie haar verwoelend, z'n pet telkens op den sproet-neus wippend en weer naar 't uiterste randje van 't achterhoofd schuivend, 'n verhaalhutspot van gebeurtenissen, uit Indië en Afrika.... komieks en treurigs.... om bij de ,,zwarte konst" in 'n langen vermoeiingshijg even uit te rusten. —

Aaltje was bleek geworden, liet den arm van Louise los en schoof dichter op 't bakkertje aan. — Maurice stond op en dwong Louise op zijn stoel te gaan zitten. Ze wou niet, stribbelde tegen, maar hij hield vol. Ze zag dood-op en vaalbleek van vermoeienis. Maurice ontstelde ervan. — Dat tobben met 't kleintje vermoordde haar gestel. Maar nou 't eenmaal sliep, blééf 't slapen, dat wist ie. — Roeleveldt voelde de spanning van Aaltje op hem aanbeven. Hij voelde zich gewichtig en al de geheimzinnigheid en 't wonderlijke van zijn verhalen, over z'n eigen persoontje neer duizelen. —

Dolf en Dorus keken hem den mond in, verloren geen klankje van z'n harde stem. Frans had z'n pijp laten uitgaan, luisterde méé in koortsige aandacht. Hij voelde z'n ,,denkontdekkingen" stijgen. Hij kreeg materiaal toegesmakt. Zooveel had ie zélf al nagedacht over den aard van 't bijgeloof, over hallucinatie en hypnotisme. Nou kon ie zich weer eens verkneuteren in deze verwilderde uitingen van fantasie-koortsige menschen. Maurice, achter Louise's stoel staand, was blij, dat ie 't gevaarlijke bakkertje getemd had. Nu hij 't woestelingetje zag groeien in zelf-vreugd om z'n verhalen, schikte ook hij zich in z'n werkverzuim. Wel zag ie, dat Aaltje 'n briefje voor hem in de hand hield geklemd, maar vergat af te geven in haar hevige luister-ontroering, doch hij zei niets ervan. Haar droom'rige, dronken oogen vochtigden van aandoening en met 'n schel