Kunstenaarsleven, eerste deel

121

z'n pose-ernst sloeg die jongen weg ! Wrevelig in woede duwde hij z'n broertje van z'n schouder af.

— Allemachies ! wat 'n drukkie ! Poeh ! — blies Dolf minachtend weg, toch nijdig — Nou Mau.... hij heeft.... ja toch.... toch zeg ik 't.. .. hij heeft 'r 'n blikken deksel met gaatjes.. .. z an ze voete.... dol leuk.... o.. .. nee.... mot je.... mot je zien.... en als ie wil, klappert ie 'r muziek uit.... zoo, met de voete.... dol leuk.... tege de vloer.... Frans had ze eerst....

— Och, lamme snoeshaan, hou je mond, niemand vraagt je wat! — driftigde heftiger Dorus.

— Poeh ! gommenikkie ! en z'n broek.. .. lolde Dolf je guitiger door, voelende, dat ie lekker-rustig Dorus hinderde.... z'n broek hebt ie gevoerd met 'n stuk oue taf, uit de kist van Louise.... En nou is ie van morgen.... weer zoo.... zoo uitgescheurd.... allemachies! in 't kruis.... en in 't achterwerk.... dat ie zich niet meer bukke kan.... écht, hoor Mau !.. .. écht.... dol leuk Do.... wa?

Dorus stond plots op, gaf Dolf 'n bonk tegen z'n kop en liep, woest-huilend, de handen armzalig in gêne voor z'n broek gekrampt, razend van schaamte en vernedering, 't keukentje in. — Dolf 'm achterna, dat 't bonkerde in 't donkere gangetje en Dorus vloekte van gift. Maurice kwam er tusschen, stootte Dolf weer de kamer in, die, struikelend over z'n afzakkende broek, half-huilend van drift achter z'n zwager door wou glippen.

Louise kon schreien, als ze de havelooze jochies zich zoo zag vroolijk maken of ruziën om hun potsige bedelaarslellen. Ze liepen erbij, gehavend als verluisde schooiertjes, in 'n veel te wijde, afgedankte, aan alle kanten uitgesleten plunje van Frans, Mau en van vroegere kennissen. Dolf tornde iederen dag zich andere ouê mouwen aan z'n vuil-bruin kolbert, waarin z'n slank lijfje verzoop. Dorus had 'n plechtig jacketje, groen-blauwig en rood vergoord, vol vlekken als 'n kladjas van 'n huisschilder.

't Wrokte in Maurice, als ie de kereltjes in hun haveloosheid, met de fijne snoetjes, er zoo bij zag loopen. Al 'n jaar