Kunstenaarsleven, eerste deel

Titel
Kunstenaarsleven, eerste deel

Jaar
1906

Druk
1906

Overig
1ed 1906

Pagina's
282



112

boe geen ba.... en d'r sien je soo inééne 'n bibberend hondje, dat d'r schurft heit.... soo inééne feur je kokkert, netuurlijk is 't neefie 'n Benjemen! 'n Andere keer.... 'n nichie, 'n onteerde teef!.... nog weer 'n and're keer hebbe se d'r 'n blinde kip in huis gehaald; d&n pronke se mit 'n lamme kat .... dén weer met 'n duifïe, mit duiselinge in s'n harses segge se dan!.... En dan sie je se soeke na 'n winterfliegie.... die d'r de kouwe maande overwinterd hep.... adieu Mignon, kourage! en die hiet d'r Keesie.... vat je? nou jij! En as die kleine, vliegende Keesie nie feur 't foetlicht wil komme, is 't huis op s'n kop.... nou jij !.... God sal me 'n vrachie gefe ! Nou weer die schurftige Dolly mit s'n drie poote.... En as ik 'n woord seg en hullie vraag : me liefe medeminse ? .... bij Adam, wat foere jullie toch uit mit al da gedierte .... suk knolgewas.... mijn huis is geen ark en mijn wijf geen Noachs dochter.... wa hep jullie toch in de kolder.... dan krijgt Ko op s'n nek.... legt ie heelemaal op 't achtertouw.

— Dat lieg je, mormel! — grolde woest de oue vrouw uit, die telkens al had willen onderbreken. Dat lieg je.... chut, meneer Meries.... hij liegt.... dat f'rklaar ik plechtig....

— Een open pot.... of open kuil, daarin steekt licht 'n hond s'n muil.. .. treiterde Ko, z'n neus zachtjes bewrijvend.. aldoor stiekem lachjes opvretend en grappig ze inslikkend.. ..

— Je liegt! Deur jou mormel, deur jou, hebbe wullie dat poedelt je van 't vorig jaar ook weggedaan.... dat schat je ! Och, meneer Meries.... soo'n poedeltje hep je van je lefe nie gesien.... dat is 'n saak die seker is.... die had d'r krulletjes.... as 'n annemelingetje ! Sij.... sij.... fermeus ! enne pootjes.... dons.... enne.... die had d'r 'n velletje soo sacht.... chut.... chut mins, soo sacht!.. ..

— Sacht.... sacht.... is geen vracht, draaide Ko om, hittig kijvend en spottend.

— Netuurlijk sacht.... 't was ommers 'n wijfie.... naief mokte de ouê vrouw als 'n verongelijkt kind, d'r plooigroeven nerveus uit d'r wangen wegwerkend met de nerveuze vingers.

— 'n Wijfie ? Hebbe dan alle wijfe sachte felletjes ? Soo !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.