Kunstenaarsleven, eerste deel

₉6

keek bang naar de ramen op, of er nog licht brandde. Hij voelde zich krimpen van schrik en sterven van angst, dat dokters komst overbodig kon zijn. — Nu brak ie z'n vaart, maar de dokter joeg door en vroeg, hoe hoog 't was. Drie trappen op, .... maar 't werd te gek zoo !.. .. ' Hij moest voorgaan in 't donker op de nauwe gangetjes. — Bij de keuken kwam Dr. Wiegering z'n kollega al tegemoet, gejaagd en zeer ongerust. — Op 't nippertje, op 't nippertje, kollega, bromde hij en dadelijk duwde ie z'n helper de kraamkamer in. —

Maurice was naar 't voorhokje gestapt,.... Zacht gekerm hoorde ie weer, maar nu heel zwak. In de alkoof drentelde de onheilspellende baker bij kaarslicht heen en weer en telkens ving 'n ander deel van haar fanatiek, geel, rimpelig gezicht, rooiige glans van 't licht, als ze bukte over 't zuigelinge-bedje en 't slapende kindje langs 't kwijlende snoetje streek. —

Maurice zei ze, dat de juffer d'r gosgruwelijk de dampe ange-daan wier, da schaap van 'n mins.... en dat de dokter als 'n rasende had heen en weer geloope, dat 'r geen hulp kwam opdage.... Enne.... dat juffer Aaltje van bene je met d'r droome 'n bestig mins was, die de arme van de juffer maar aldoo kalmpies an streek.... enne, dat ze 'n stukkie lekkere audekelonnieseep had meegebracht.... enne, da kaarsie ge-gefe had.... en dat se 'r de kleine daalik mee sou helpe afspoele.... mit de audekelonnie siet u.. .. enne dat se Merie .... da friesche keronje, nie luchte kón van wege d'r asem, die d'r stonk na kejac.. .. enne, dat se da nie bliefte van 'n fesoenelijk vrouwspersoon....

Maurice hoorde maar half naar 't bakergeflap. 't Was 'm net, alsof ie zwaarder chloorform- en karbollucht snoof, dan vóór z'n weggaan. Die gasthuizenstank verzwaarde nog heviger z'n moedeloos tobben en denken. — Na 'n uur zenuwspannend heen en weer geloop in z'n vuns voorkamertje, telkens angstig 'n luchtje scheppend op z'n eng balkonnetje, hoorde ie in de kraamkamer een deur opengaan en zag ie den gehaalden dokter in de alkoof iets zoeken in z'n overjas, die baker van hem had aangenomen. Maurice holde op 'm af, bang-vragend hoe 't