Kunstenaarsleven, eerste deel

95

man, die dokter, zei ie zich stellig, moest, moest mee, al zou ie 'm meesleuren, al moest ie de deur openhakken. Dadelijk na z'n gebel verklonk er gestommel in de gang, en 'n ouë, knorrige meid, beslaapmutst, met 'n kaarsje in d'r hand, kwam voor, kregelde, weer achter 'n stiekem-raampje, wat ie wou. Of de dokter thuis was, vroeg ie, zacht, in sidder van angst dat ie zou hooren neen zeggen. Hij durfde 't bijna niet vragen.

Maar de dokter was thuis en ze zou 'm dadelijk roepen. — Hij smonzelde nog eventjes tusschen 't luikje, dat het voor 'n noodbevalling was. —

Maurice wachtte, twee, drie, vier minuten. Hij trampelde, hij kon niet langer. Hij zou weer bellen, bellen. — Nu ie weer zoo dicht bij z'n doel stond, smeek-smartte 't hevige verlangen naar Louise weer zoo in 'm. Hij zag weer d'r groote, ontstelde oogen naar hem staren en 't wondre opbloeien van haar blik als ; e opkeek. —

Wacht, daar had je den dokter. Zonder omslag opende die de deur, zei 'm dat ie tot z'n beschikking stond en zich maar ineens had aangekleed. — Maurice van verrukking verstamelde 't geval en bedankte den man honderdmaal voor z'n bereidwilligheid. Nog even keerde de dokter terug om z'n overjas aan te trekken en wat gereedschappen mee te nemen, nu ie hoorde wat er aan de hand was. —

Dat leek redding, redding ' — gilde 't woest in Maurice. Hij had den kerel wel in onstuimigheid willen zoenen en zegenen. De dokter sprak niet onderweg. Toch vond Maurice, al gejaagder, dat ie te veel op z'n elf en dertigste liep. Hij probeerde door sneller te loopen ook dokters pas te verhaasten. Dat ging niet. Toen, heel bedeesd, vroeg ie, of 't niet beter was wat aan te loopen, wijl ie zooveel tijd met zoeken verloren had. De dokter glimlachte en liep sneller. — Maurice wou hem met niets meer lastig vallen, ook niet met 't vertellen van 't lage gedrag van z'n kollega. 't Brandde wel in hem, de beleediging, maar hij was te verheugd, nu iemand gevonden te hebben, om daarop in te gaan. Na 'n kwartier waren ze in zijn straat, Frans, mank-loopend en wrevelig achter hen aan. Maurice