Kunstenaarsleven, eerste deel

Titel
Kunstenaarsleven, eerste deel

Jaar
1906

Druk
1906

Overig
1ed 1906

Pagina's
282



II

op z'n neus, wonderspreukjes verratelend, gezwollen a's 'n degenslikkersspeech, streelde in schijn weer langs de steeksels en rakette poeszoete vleinaampjes om haar heen. Hij wachtte, wachtte, tot z'n moeder zou zeggen, dat ie naderen kon.

Plots kreeg ze heel duidelijk 't wiegelend, zwart snuitje in de gaten, 't Deed 'r weer zóó schrikken, dat ze 't sterker uitgilde dan te voren. Woest krijschte ze, dat 't weg moest, weg, dadelijk. Ze had zich den bril van d'r oogen gerukt, was weer achteruit gekrompen in d'r armstoel de beenen weg trampelend in angst van d'r stinkende aschstoof. Ze gruwde, huiverde.

Ko was weggehold, lei 't beest in z'n bakje op den overloop en kwam weer met leege handen de kamer in, alsof er niets gebeurd was.

— Potdorie, koud, koud, zei-ie, rillig zich de handen op elkaar heet wrijvend, kom, nog 'n paar scheppe op de kachel, dat s'n gortpens an 't gloeie gaat! Hè, Meries, gaan 'm nog nie smeere.... Kerel, wat sie-je d'r belabberd uit, soo stil, soo afgetrokke,. .. soo.... ik wee nie ! alsof je 'n meieier met suurtjes hep motte opschranse.. .. Soo! Wat bi je slappies, hè ? Adieu mignon, kourage ! morege heb ik twee stalles Carré feur je.... wil je of wil je nie ?.. ..

Zonder antwoord af te wachten, draaide ie zich dadelijk naar z'n moeder : ׳

— Nou moes, heb je weer rust in je pensie, hé ? nou is de meneer mit s'n smoking en s'n opgepoetste neus fut! Hou nou je asem in ! Angenaam kennis make hep ie geseid, enne de komplimente, maar je moeder, seit-ie, je moes is d'r niet snik.. Die sien se vliege ! Kom Meries, set d'r je eige neer, 'n mins is geen kattestaart, wat ? god sal mijn 'n vrachie gefe!.. ..

Z'n stem klonk hard en joolde schel, en telkens schoot ie kleine, stuiperige lachjes tusschen z'n woorden, alsof ie door iemand in z'n rug gekriebeld werd. Z'n moeder bleef hem begluren, keek wantrouwend naar z'n goochelaars-vlug gebarende handen ; keek naar z'n zakken, alsof ie 't beestje ergens verborgen hield, maar wachtte op de gelegenheid om 't plots voor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.