Menschenwee, Derde boek, Zomer

62

De eerste gouden zomer jubel van wei en boom was wegge-licht ; gras en blad verstoofden al zachtelijk in moordenden broeidag en overal langs zeeweg en lanen, wolkte zand, verstikkend terugzuigend op hagen en gebladerte, de nerven begravend onder dorre grauwe asch.

Barnende hitte in grijsblauwen hemel, grijs van warmte, wijd uitstralend in feilen zeng, trilde over de werklijven, stom in hun arbeid, nu zomer ging rondom branden en moorden. —

Hun koppen, vroeg al doorlanst van vuur, dat neerlaaide uit verblindend feilen zonnekring, in witte gloeiing, —■ vlekten en gromden verwoest van wrok en zweet, sjouw en inspanning. Hun lijven, doorkleft van zurig nat, voelden verlamd, verweekt onder den brandheeten lichtval, die dreunde en bazuinde om hen héén, in roostering van leven. —

In stil-sidderende Julihitte, stapte Kees om drie uur al z'n erf op. Wimpie had er om gesmeekt buiten te zitten, eiken dag nu. In 'n krakend, gebarsten wagentje, dat Ant van 'n Wierelandsch notabele gekregen had, zat Wim lang buiten de dampige kamerbenauwing. Heel voorzichtig, terwijl Ant wat hompen brood sneed en de kinders, ontbloot en vervuild, nog snurkten in de stikkend-broeiende bedsteetjes, droeg Kees Wimpie naar 't erfje, schoof ie 't kapotte kinderwagentje met z'n lammen kap, tegen 't goud-okerende muurtje van z'n huis. Groenig-grauw dorde Wim's doodskopje, tegen de goud-paarse weerschijnen van wandkleurig vochtspel; lag ook z'n lijfje pal in de zon, schuin onder 't hooge raam, waarvan de vuil-bruine postrand, den heelen dag doorzoemd kookte van groote, dikke razende vliegen, die kringden op 't heete ruit, dat gloeide als smidse. Fijn, boven z'n steen-bleeke ooren, rankte lichtgroen, ciergebogen, de wilde wingerd.

Den heelen dag maar staarde 't ventje voor zich uit, op den zandigen zeeweg, in 't verre prachtgroene duister van diepe kastanjelaan, in tuin van Jonkheer van Ouwenaar, of bijzij, naar sparreboschjes en 'n paar angstig krom-gewrongen knotwilgen voor aan den weg, groeiend hoog in de lucht, met