Menschenwee, Derde boek, Zomer

II

Dirk hield op, keek verstomd met z'n koeienblik den kerel aan, die weer was gaan zitten.

— Wa nou ?.. wa' bruike ?..

Hij wist eigenlijk wel dat ie twaalf sloffies met vuil goed had meegekregen. Ouë Gerrit wou, wou nou eenmaal van de berijpte vervreten hoek wat pluksel verstoppen onder de beteren, om zoo nog wat te beuren van z'n teelt, denkend dat in de drukte geen sterveling 'r op letten zou. Drie tuinders hadden 't er op die manier al door gekregen, waarom kon 't hèm ook niet lukken ?

— Droal nou nie soo Hassel, donderden achter 't hek wat kwaadaardige stemmen, van ongeduld barstende tuinders, wai hebbe ook 'n kilotje !

— Stik doar, schreeuwde ie terug. Woest nijdig begonnen plots z'n koeienoogen te werken, en kwaadaardig te schamperen van wreed licht.

— Daa's d'Ouë s'n skuld, bromde ie zacht voor zich uit, die hep main d'r late inloope.... da kreng.... en nou opelik betroapt.... 't foarke sou je kefuus moake....

— Nou! nijdigde kontroleur uit de hoogte.. Stapel die rommel nou maar weer weg, want neme doen ik 't nie....

— Moar maa'n ! je laikt puur daa's, se benne bestig, loog Dirk, om zich te redden.... allaineg 'n baitje stainderig me-skiën !....

Kwaadaardiger vertrok kontroleur z'n zweetmond. Hij was weer opgesprongen van z'n mand, die knarste en kraakte onder z'n lijf.

— Als jij hullie nie van de schaal neemt, donder ik se fierkant tege de wage an, jou drek !..

— Stik ! dé.' bi'k tog sellefers bai, hee ? Daa's f'rdomme twee

doag kromplukke weust____twee doage !.... da je je donder

deurmidde barstte.... en nou veur niks werkt!

— Al had je 'r 'n beroerte an gekarweit, ik neem se soo nie.. en fort nou, gauw ook ! d'r blijve nou alleenig die veertig mande daa's____ kijk!.... zes____ honderd.... kilo kijk! kijk!

De gewichten langzaam natellend, ingebukt en waggelend