Kunstenaarsleven, tweede deel

6₉

Als 'n bultig scharminkeltje was de millioenair, stotterend en gebluft, op 't armoe-stoeltje in elkaar gekrompen blijven zitten, z'n beef-oogen in angst overal heen richtend. Zóó hevig had Maurice nog nooit verachting voor 'm uitgespogen ! Was ie dan zoo'n galgenbrok, zulk 'n rottend aas ? Maar 'n kwartier later schoof ie alles van zich af. Zoo'n durf-vent had ie in z'n leven niet ontmoet! Hij vond 't 'n geweldigen kerel. Om van te rillen ! Wat 'n oogen !.. .. wat 'n woestheid ! En wat zacht kon ie zijn, zoo dadelijk na z'n uitval!

Zoo bleef Maurice liever in z'n armoe rondsukkelen, dan zich vast te laten knellen tusschen de hebzucht-tang van Soonbeek. Als heel jong kunstenaar koesterde hij 'n zoet idealisme over 't innigste wezen van z'n schrijverij. Hij wou met een heilige levensvoeling z'n kunst dienen, met een smettelooze ziels-zuiver-heid. Hij wóu geen geld er van, geen roem. Door z'n armoe juist, zag ie 'n gouden schijn van 't smartelijk-schoone over z'n werk héén vallen. Hij haatte gebrek, maar toch kon er een lichtend wonder over z'n lompen en lorren uitgloeien, een hoogheid van eenzaam sentiment, waarin ie zich diep gelukkig voelde, 't Omvlamde gevaarte, dat ie met z'n door-koortste verbeelding zag deinen op de levenszee, kruiste als 'n vuur-galjoot heen en weer voor z'n begeerige oogen. 't Was 't groote, hevige visioen van den arbeid dien hij te doen had. 't Schitterde aan allen kant naar 'm toe, de brandende ruitjes, 't vurige staal, de hooge, ranke stellage van de stuurbrug, waarnaar hij tuurde. Op dat vlammende gevaarte zou ie de golvende levenszee over-zwerven, en geen weeklacht of smart kon hem terughouden.

Op die hooge stuurbrug zou ie ééns staan, als ie z'n kunst zuiver, en alles van geldrumoer en gesjacher er buiten hield. — Daarover kon hij met Soonbeek nooit spreken, wijl die 'm uitlachen zou. Hij zweeg er dus van, fel-hatend 't sjacher-gepraat van den geldman over z'n arbeid. Toch moest ie zich eerlijk bekennen, soms verbaasd te staan, als Soonbeek in z'n werk enkele dingen heel goed scheen te voelen. Wat zou dat in dien man zijn ? vroeg ie zich dan af. Liet hij iets