Kunstenaarsleven, tweede deel

56

Soonbeek schrok mee in gehuichelde ontsteltenis.

— Goeie grut! da's jammer !.. .. heel jammer !.. .. goeie grut!!.... Dan maar 't loopje kalm aan.... Blijf jelui nu nog maar wat!.. .. 't Is nu toch te laat!.. ..

Maar Flora sneed hooghartig er tegen in, met haar nu uit-zwellende volle stem.

— Wat scheelt u Soonbeek !.. .. denkt u noe dat ik mevrouw.... ja zoo moe door ü gemaakt.... noe naar huis laat loopen !.. .. Ik verzoek u.. .. bestel dadelijk een rijtuig ! .... telefoneer u maar aan de stalhouderij van Weenders !.. .. die knipt de weg dichter af !

Soonbeek schrok, 'n Rijtuig?.... 'n rijtuig?.... godallemachtig!.... 'n loopje van 'n uur!....

Hij voelde weer woede in zich opgloeien, om de gulle vlaag van Flora.... Haar oude spilzucht weer !.. .. Wat bezielde die satansche vrouw toch vanavond.... om 'm ieder keer zoo te hinderen ?.. ..

— 'n Rijtuig 1.... goed-best-goed !.. .. 'n rijtuig zeg je ?.. .. goed-goed !!.... Maar je bent er te voet even gauw !.. .. haast even gauw.... 't Regent 'n klein beetje.... frisch.... lekker frisch !.. .. Gezonder dan in dat bedompte rijtuig !.. .. Wacht ! daar schiet me te binnen !.. .. de telefoon is defekt.... al sinds gisteren.... defekt.... defekt!.. .. Wist je 't niet ?? .... Ja-ja hm!. ...daar is niets aan te doen.... defekt is defekt !.. .. goeie grut!.. .. Maar ik wil wel even probeeren !.. .. dadelijk wel!.. ..

Flora beefde van drift.... Moest ze nu openlijk zeggen dat ie gemeen loog,, zoo maar in bijzijn van Maurice en Louise ? Ze durfde niet, kon hem niet zoo aan de kaak stellen. Ze zou zelf sterven van schaamte. Ze zag hoe spottend en gekrenkt Maurice keek, hoe bezorgd naar de bleeke Louise, onder 't drukke gesnater van Soonbeek.

— Och, 'n loopje !.. .. U doet 't op uw dooie gemak !.. .. 'n uurtje.. .. u merkt 't niet!.. .. Was de telefoon maar niet defekt!____ dan was 't klaar !.... dan was 't in orde !

Maurice was radeloos. Geld voor 'n rijtuig bezat ie niet.