Kunstenaarsleven, tweede deel

47

al voorbij.... Toe ! gaat u nu zitten ! nog allen tijd.. .. Zoo zoo! zoo zoo zoo mevrouwtje.... vindt u t' porcelein 't mooist ?.. .. en 't Delftsch ?.. .. Maar... .maar.... — in z'n natrillende woede en schrik kon ie niet op den naam van al 't ander geziene komen —.... maar.. .. uw Kareltje is toch

verzorgd !____ de jongens zijn toch bij 'm !.. .. Zoo zoo !

't porcelein !.... En ja! o ja! hm! die mikroskopen.... mevrouwtje.... hoe vindt u die ?.... Hebt u er verstand van ? Zijn 't echte lenzen ? .... Zijn 't echte lenzen ? ja ? ja ? ja ? hm ! ja ?

Maurice en Louise voelden den spartelenden angst van Soon-beek voor hun weggaan, hun scheiden, onder den indruk van dien uitval. Flora was bijna in huilen uitgebarsten. Ze was diep gekrenkt, schoon ze geen stom woord terug had gezegd. Maar Louise en Maurice keken haar zoo innig-deelnemend aan, dat ze óver de beleediging heen, zich door hun vriendschap ontroerd voelde. Ze deed net of Soonbeek niets gezegd had. Ze wou de stemming niet bederven, die nu al zoo verinnigd was tusschen haar, Maurice en Louise. — Ze overkeek Soonbeek trotsch en fier, en levendig praatte ze weer, vertelde van haar kostschoolleven en van de Duitsche bosschen, waar ze vroeger in gezworven had. Ze schaterde telkens opgewonden, dat haar oogen in tranen schoten en telkens met 'n snik brak ze af, alsof ze in haar lachen haar huilen verborg.

Soonbeek veinsde belangstelling, stemde telkens onnoodig in, dikte met ratelwoordjes haar zinnen ó.an, lachte schril mee, nerveus, gejaagd, om maar weer de stemming binnen te lokken, die hij er met z'n geschreeuw zoo woest uitgesmakt had. Maurice bleef stil en luisterde naar 't geestig vertellen van Flora, die hem al meer en meer meeviel. Er tintelde weer wat gezelligheid rond. Plots schelde Flora 'n meisje.

— Och wees zoo goed Trees.... en haalt eens drie flesschen champagne uit den kelder, — zei ze met haar klaar-vol geluid, uitdagend, sterk Soonbeek aankijkend.

Hij kreeg 'n schok ! wat deed die duivelsche vrouw nou weer ! Er stonden nog vier flesschen beste rooie wijn____ Maar hij