Kunstenaarsleven, tweede deel

36

wing, gieren moest om haar amoureusen innigheids-drang, en dat zij, vrouw van zesentwintig, in 'n geheel andere gevoelssfeer leefde. Wat voor haar nog vlamde in jeugd-gloed, zag hij al half als skelet. Ze konden elkaar in hun gedachten, begrippen en diepere ziels-opvattingen nooit naderen, omdat hun levensgroei en hun leeftijd te sterk uiteen liepen! Hij had haar getrouwd om z'n zinnelijke passie te verzadigen ; zij had zich laten bedwelmen, als 'n bakvischje, pas van kostschool, verliefd op z'n aristokratische handjes, op z'n gehuichelde kalmte en man-van-ondervinding-airtje, en door de tooverij van z'n groot fortuin, — toch ook vooral gedwongen, verblind, opgejaagd door haar schriele ouders.

Zij voelde, dweepte, droomde nog als vrouw van 'n hevige, hooge, woest-avontuurlijke liefde, trillend van emotie, bevend van verrukking bij 't geringste gerucht in haar ziel, dat er wat van voorzong. Soonbeek kende niets anders dan z'n zaken. Hij was grootboek, journaal, kasboek tegelijk.... hij was z'n wissels en z'n rekening-kouranten, hij was z'n effekten en z'n koupons, hij was z'n geldschieterijen en z'n fondsen.... En botste ze met haar hoofd vol blauw gedroom tegen hem öp.. .. dan hoorde ze geldgerammel, zag ze cijfers verspringen in schrik, sommen elkaar omstrengelen, schoot z'n schrille stem uit, dat ze den boel in de war gegooid had! Hij|was voor haar uitgedroogd, koud, berekend en ziek-zelfzuchtig. Wat kon ze anders doen dan zich aan haar kinderen geven, schoon ze zich er veel te zwak voor voelde ! 'n Maand na haar tweede kraam, werd ze plots overvallen door hevige duizelingen, die haar neersmakten en haar flauwten bezorgden, soms acht keer per dag. Waar ze dan was, zakte ze weg, en dikwijls bleef ze'n half uur lang in bezwijming, zonder dat ze iemand had kunnen roepen. Dat vreeselijke duizeling-gevoel vereenzaamde haar opnieuw van de kinderen. Ze moest alles over laten aan de juffrouw. De dokter had haar gezegd, heel streng, dat ze veel moest rusten en weinig praten. Soonbeek was eerst erg ongerust geweest. Hij wist zelf niet goed wat hem éven de keel dichtkneep, in angstschok. Maar dadelijk daarna voelde hij zich