Kunstenaarsleven, tweede deel

23

om die groote paneelen, van dooie kleur, geen schilderkunst konden geven, en waarom ze wel op groentelappen leken, die hij niet eens zou willen ruilen voor 'n frisch boschje natge-sproeide, glanzend rooie radijsjes.

Onder de uitleggingen gierde Soonbeek telkens los :

— Prachtig, hihi! hihihi!.. .. groentelappen ! m'n muren groentelappen !.. .. prachtig ! hihi.... radijsjes.... goeie grut! .... geen boschje knolletjes zijn ze 'm waard !.. prachtig !.. hoor je dat Floor !.... hoor je.... hoor je !.. .. zeg je muren maar goeien dag.... bonjour! bonjour!

— Steekt u maar eens op, meneer Fleury, en drinkt uw thee uit!.. .. of liever 'n glaasje lichte wijn noe ?

— Nee-nee-nee! Nee-nee-nee-nee! ! onderbrak Soonbeek, sigaren?., wijn?.-, eerst moet ie nog zien., en zeggen., zeggen wat ie op 't hart heeft!

— U is gek ! snip-te Flora, nerveus lachend in de blonde blankheid van haar mooi gezicht.

— En dit stuk Maurice, dit stuk ?

— Alles één pot nat, zei droog wat Fleury, moe van Soon-beek's doorzetten en aanhouën.

— Oók afschuwelijk ?.... ook écht afschuwelijk ? ? joeg ie weer op, met verrassing in z'n schrille stembuiging, alsof ie weer iets heelemaal nieuws hoorde.

Dat was nu op 't voornaamste deel der Heerengracht! zulke vodden aan de muren.... Hij vond 't om te stampvoeten van de pret.... Wat keek Flora sip ! Hij genoot er van ! Dat had ze toch niet gedacht, dat ze zulke lorren om d'r heen had ! amusant, echt amusant!

— Hè Floor, hè !.. .. zoo'n rommelkot had je niet gedacht om je heen te hebben hè ?.. .. Ik verkoop de heele boel!.. .. de heele boel!.. .. ja hm ! ja hm ! morgen ! overmorgen !.. .. doet er niet toe !.. .. Wat moet ik hiermee doen ?.. .. Je hoort 't nu zelf!.. .. je hoort 't nu zelf !.. .. 't Is afschuwelijk ! gewoon afschuwelijk ! te ellendig om naar te kijken !

Flora zat nog wat beteuterd. Dat geraas van Soonbeek overblufte haar. Ze had 'm nog nooit zoo inschikkelijk ge