Kunstenaarsleven, tweede deel

205

sloeg ie die praatjes met woeste gebaren van zich af. Verliefd ? .. .. verliefd ?.... Ze was razend !.... Haar ziekte natuurlijk !.. .. En voor zich zelf versmonzelde hij weer in geheimzinnigen angst het woord van haar kwaal. — Had ze 't hem bekend, langzaam, schuw en aarzelend, zooals ze vroeger overtredinkjes biechtte, onder de grillige golving van haar huil-lach natuur — hij zou haar in 't gezicht geslagen hebben. Nu was ie gebluft, moest hij nog Flora's uittartenden overmoed temperen. Hij deed net alsof ze schertste.... Maar geen vent, die Maurice !.. .. hij was ook verliefd op 'm.. .., maar geen vent!.. .. En toen wou hij er niets meer van hooren.—

In schijn volkomen zorgeloos voortlevend en vertrouwend op Maurice, bleef ie, na die bekentenis, ze toch in 't oog houden. Want 'n woeste onrust, 'n jacht en 'n angst, 'n zwarte jaloezie duizelde in hem rond. Hij sloop om ze heen, zonder iets te laten merken. Soms zag ie Maurice wel eens twijfelen aan z'n stemming, maar dan dadelijk oversmakte hij hem met zotte, wilde pretjes, om te bewijzen, dat ie zoo goed was als anders. Bijna nooit kreeg ie gelegenheid ze te overrompelen. En als de gelegenheid er was, durfde hij ze niet betrappen. Want wat moest ie dan doen ? Haar dadelijk den strot dichtknijpen ? Zijn nagels in haar hals scheuren, haar hals, die hij zoo prachtig vond ? En waar bleef hij dan ? Wat gebeurde er dan met hém ? —

Hij moest dood-, dóód-kalm nadenken, heel kalm nadenken, voor ie 'n vin verroerde. Gaf hij werkelijk zooveel om dat schepsel, dat ze hem met haar dood uit z'n machtssfeer kon rukken ? En zou ie niet voldoende gewroken zijn, als ie 'r met 'n hondenzweep 't huis uitjoeg, zonder haar te wurgen ? Kon z'n haat en z'n wrok 't daarmee doen ? Neen, neen ! gilde 't in 'm! Kneus haar, vertrap haar, trek haar de haren uit 'r kop, dat ze als 'n gillend gedrocht om genade smeekt, dat ze snikt en half sterft van schaamte alleen al. Spuw haar in 't gezicht.

'n Uur daarna aarzelde ie weer. Kon ie zich voor goed te schande maken als 'n hoorndrager ? Neen hij móest, móest