Kunstenaarsleven, tweede deel

202

van den eersten avond.... Hij wordt schatrijk.... schatrijk .... Laat 'm niet los !.... Houd 'm vast....

Maar de eerste maand van hun vriendschap was ie zijn macht al kwijt, stelde Maurice hem te pronk in z'n kleindemonische vernielzucht. — Tegenover iedereen kon hij, Soon-beek, genadeloos, scherp, snauwend, hardvochtig en wreed als 'n slachter zijn, omdat ie voor niemand wat voelde en lachte om zachtheid en lieftalligheid. Tegenover ieder wrokte en gromde z'n roofdier-aard. Die hem te na kwam, klauwde ie neer of verlamde ie met sluw venijn. Bij Maurice temperden zich z'n felste eigenschappen. Z'n list werd beverig doorgevoerd, z'n woord wankelde. Nooit nog had ie hem langer dan 'n paar seconden in de oogen gekeken. Hij voelde zich onbehagelijk, ellendig, gejaagd en schrikkerig onder zijn blik. Hij wist, dat die vent toch ook z'n leelijke fouten had, maar als ie 'm dat in 't gezicht wou zeggen, kon hij niets uitbrengen. En toch, honderd keeren had ie z'n verkwisting, z'n weelde-zucht, z'n meedoogenloosheid gemerkt. Maar wat 't dan was, was 't.. .. Maurice maakte 'n stotterenden schooljongen van hem en in z'n woest innerlijk verzet daartegen, werd zijn figuur nog maller, nog ellendiger. Want de kerel merkte alles wat er binnen in hem gebeurde, al zei ie soms geen woord ervan. Dat was 't satanische van den vent, dat ie precies zoo wist, wat er in hem omging, zijn sluwste gedachten raadde en iedere wending ervan aanwees, met 'n kracht en juistheid, dat ie er van huiverde.

Tegenover Louise behield ie z'n macht beter. Vooral in haar huishouden bemoeide hij zich met alles. Als zij van vermoeienis rustte, nam hij 't bestier over, kommandeerde de meid en de jongens, Louise, veel zachtzinniger dan Maurice, het 'm begaan. Dat streelde hem, maakte hem gelukkig. Maar zoodra Maurice thuiskwam, trok ie zich terug, al vloekte 't in hem van spijt en woede.

Voor Louise had ie 'n vreemd genegenheidsgevoel. Hij vond haar veel mooier dan Flora. Haar oogen, neen !.. .. zoo iets had ie nog nooit gezien. Maar haar trots kon ie niet goed zetten,