Kunstenaarsleven, tweede deel

187

toor, stapten ze samen naar de veiling. Daar wachtten ze met jobsgeduld, tusschen de woedende sjagger-hitte, ieder nummer af, zag ze Soonbeek, bleek van hartstocht, met kwijnenden mond in sterftrekken, alles om zich heen vergetend, wég in z'n woeker-visioenen werken, haar half verstikkend onder z'n berekeningen en nerveuze opjaag-vragen, waardoor heen woeste passie beefde, 's Avonds, heel laat, kwam ze doodop thuis, zonder Maurice iets te zeggen van de kwellingen, die ze naast hem en te midden van een gore, ruwe koopersbende te doorstaan had. — Maurice wou er ook niets van weten, nu ze er toch tegen z'n zin in toegestemd had.

Z'n boek stond nu op 't punt van verschijnen. Hij onderging 'n zalig gevoel nu 't af was. Na inspannend korrigeeren, na overlezen, zware studie en mijmering, voelde hij lust eens heerlijk te luieren ; wel 'n week lang. Hij wou niets. Droomen

en rondzwerven, en 'n zoete zwakte-stroom en loome ver-♦

dooving van uittrek-wellust door z'n lichaam laten trillen. Rondzwerven vooral door de groote stad en daar alles met 'n zacht vooruitvoelen te omwademen ; werken in 't vage, veel ontroerd worden, maar toch nergens gestalte aan geven. Zoo wou ie luieren, zooals 'n roofdier zich in zonnegloeiing aemechtig verzwijmt in opperste behagelijkheid, 'n siësta-wellust, waarin 't heele leven aan de ooren voorbijging als 'n zoet, vreemd geruisch, dat ergens van heel ver aanzong. Hij was altijd zacht-ziek van liefde, van heimwee en daar zag hij altijd in, schimmig, de slanke figuur van Louise als 'n vaag belicht lijnenspel. — Zoo, in die zonnige luiering, kon z'n gevoel aan 't sluipmoorden gaan, al z'n bange inbeeldingen en illusies uitroeien. —

Na twee dagen droomgeroes en uitgerek, kreeg ie op 'n morgen 'n briefje van Flora, waarin ze hem aan z'n belofte herinnerde met haar de Marissen in het Suasso-museum te gaan zien. — Maurice aarzelde. Hij had nu, door innig zelfbedwang, al 'n paar dagen lang een samenzijn vermeden. Waarom vroeg ze juist nu, nu ze wist, dat Louise door Soonbeek in beslag genomen was ? Begrijpen deed ie 't wel en 't