Kunstenaarsleven, tweede deel

176

ding, hoe schoon ook. Was dan 't hooge geluk zóó broos, dat 't alleen in herinnering en dan nog maar als 'n goddelijke schok te voelen bleef ? Leefde daar niet naast hem dezélfde vrouw met dezelfde goud-donkere, stil-verlangende oogen, dat zelfde ranke kind, dat hem toen had overrompeld ? Voor wie hij alles, alles had willen doen ? Wat wou hij nu weer ? vroeg hij zich af, streng, als bestrafte hij een ander. Verlangde hij dan tóch zoele zachtheid en weeke vleierij van de tragisch-romaneske Flora, haar adoreerende vertroeteling ? Was dan de kracht van z'n innerlijk zóo wankel, dat ie 't blanke licht omduizelde genot van Louise's hooge liefde offerde aan de zwoele genegenheid van Flora en z'n eigen zinnen-dronken-schap ? Maar was hij dan niet een gewoon mensch, buiten z'n werkzaamheid doorstriemd van alle hartstochten als alle andere wezens ? Hij had toch óók een zelfzuchtige sfeer van begeerten, zoogoed als Soonbeek, al was zijn zelfzucht van een ander gehalte. Hoe dikwijls voelde hij niet met diepe schaamte, dat alle cynisme eigenlijk een kleine levensbangheid was, een hartstocht-vertroebeling en een klagend besef van machteloosheid. Was dan de zinnelijke wellust van ieder mensch als eene, 't binnenste uitscheurende genots-foltering, altijd zich keerend en rond-snijdend in 't hoogere leven, als een wentel-schroef in 't vleesch van sappig doormergd hout ?

Maurice begreep de tuimelingen van z'n eigen natuur soms niet meer, en daarom kon hij die driften-bezinking ook niet zien als een hooger genot. Hij voelde aan alles, dat 't zinnelijke de bloedende omzooming van al 't levende was, de ruige zelfkant van ieder kern-ding, meeegolvend en meegloeiend met 't leven. Hij begreep dat 't zinnelijke de trillende adem geeft aan al 't bestaande, de gloedkleuren van 't leven oplaait, de verrukkingen en de smarten baart, en 't zonnezengen terugslaat naar den hemel. Hij zag nu weer fel, dat de hoogste ziele-schoonheid alleen door 't bestaan van zinne-schoonheid kon worden omvat, zich daarin opwerkt tot een hoog genot. Als ie nu zijn kunstenaars-ideaal wou bereiken, dan moest