Kunstenaarsleven, tweede deel

173

wat ie 't liefst wil, — hoe zou ie zich dan kunnen wreken ? Louise, neen, voor haar vreesde hij niet. Haar zou ie alles dadelijk van die verhouding gezegd hebben, als 't maar niet Flora's geheim was. — Hij had Flora niet teruggestooten in 't begin. Zijn eerste meelij-gevoel was overgroeid door inniger waardeering, intiemer gelijk-meeleven. Toen later kwam er 'n zinnelijke bedwelming bij, met schokken en eindelijk beheer-sching en overwinning van z'n hartstocht. Eén middag maar had ie zich verloren ; dien middag voor het orgel, toen hij, gebroken van smart om Louise's ,,doodshoofd]e", z'n droefnis in klankendronkenschap van Wagner'sche akkoorden wou vergoddelijken, onder 'n liefdes-extase van Isolde, toen hij haar verzocht d'r gouden haar los te mantelen. Toen had hij in haar z'n ideaalste Louise gekust. En dat nu bracht al de ellende van Flora's drieste, dringende, heilige liefdesrazernij óver hem. Hij had haar geschreven, daarna weer, wat er toen in 'm gebeurd was, dat ie haar niet lief kon hebben. — Maar zij bleef al heviger, al hartstochtelijker haar liefde zeggen, heerschte zonder te willen heerschen, bedwelmde zonder te willen bedwelmen. Vóór en na dien middag had hij Flora gekust met onderscheiding, zachte innigheid, maar haar liefde-kussen liet ie op z'n gezicht uitgloeien zonder antwoord. Nooit had hij in haar de vróuw geprikkeld. Zij moest z'n genegenheid voelen als 'n fijne bescherming tegenover Soonbeeksche bruutheid en verwaarloozing. Maar 't romaneske van Flora's minnaressen-begeerte liet hij niet na zacht te bespotten met altijd rakende scherts en vernuft.

Hij wou, kón niet verder gaan dan dien zachten beschermenden genegenheidskus, want z'n ziel leefde niet voor haar. En hij rilde ervan, vastgegrepen te worden door de begeerte van den zinne-wellust, die hem in al z'n mannekracht, z'n trots, z'n zelfbeheersching, onder haar lok-oogen zou vermorselen. De drang in haar, om hem met razende uitvallen te overrompelen, die haar zoo heftig den laatsten tijd opjoeg, maakte Maurice juist nuchter, zelfs koeler en kritischer dan in 't begin van hun kennismaking. Louise vróeg nooit liefkoozingen ; Flora