Kunstenaarsleven, tweede deel

68

en grillige gedachtenverwarring van een nerveuse vrouw, maar toch zou ze van ontroering bezwijmd zijn, als Aal van Maurice's liefde 't tegenovergestelde gedroomd en dat verteld had. Ze vond zich wel verweekt nu, te zijn gevallen in de sfeer van half somnambulistische fantasterij. 't Ontbrak er nog maar aan, dat ze zich liet bewaarzeggen en uit koffiedik aflezen wat haar lot zou worden. Maar wat kon ze er nu aan doen ? Ze beefde en vreesde voor ieder woord. Haar angst had haar denken lamgeslagen. Toch hoorde ze nu, achter 't sluierig zwart van haar smart, een zingende stem. Ze voelde nu weer, dat Maurice haar, haar liefhad.

Aal voelde wel, dat Louise haar wou vragen of ze ook iets van haar kwaal gedroomd had. Maar uit meelij loog ze. Ze had zoo dikwijls al akelige dingen in haar droom van Louise's bloedspuwen gezien, zóó akelig dat ze er zelf van huiverde. Maar met hevige beslistheid, omdat de kleinste aarzeling haar bij Louise verraden kon, ontkende ze, toen Louise heel zacht en bedeesd, in schaamte en angst ondergedoken, er naar vroeg.

— Nee, schat, nooit, nooit!.... Echt waar! Anders.... 'k zou 't je zeker zegge.... ik kan toch niks bij me houe, dat weet je !

Een groot offer kostte haar dat gejok. Want ze wou altijd met de uitkomsten van haar droomuitleggingen triomfeeren. Maar van dit feit zou ze geen woord reppen. Ze wou er ook niet meer van spreken, en gejaagd, met bangen schrik in de donkere oogen, vertelde ze Louise, dat ze de laatste weken weer, net als jaren terug, zooveel verschijningen had.

— Fermeus, hè ?.. .. Dan ga 'k legge.... — God, Lewiese, wat knaagt hier zoo ?.. .. daar.... in die hoek.... Heb je muize ? Mot je 'n dooie spiering achter 't pampieretje hange.. dan piepe ze weg.. .. Nou, hoor je ?.. .. Dan ga 'k net effe legge, en as 'k dan net voor 't eerst me ooge wil toe doen, dan he je d'r 'n swarte gedaante.... swart.... tege de muur en langs de muur.... fermeus ! dan sta ik op.... bibber en dan .... wég is 't. Daar bin je pimplex van. En dan roep ik heel benauwd Ko en die knort dan en raast!.... Dan seit ie....