167
nacht juist gedroomd van die uil, die op de raampost zat te krijsche.... Nou, dat was van selfers een ongeluk.... fer-meus.... die dag heit Dolly z'n linkerachterpootje verbrand .... en dieselfde nacht.... fermeus, heb ik van dat griezelige ouwe vrouwtje gedroomd. Heelemaal nakend was ze, met 'n zwarte vlag in d'r hand. Dat is d'r met Flora uitgekomme.. die dag heb ze van d'r fiets gevalle, en bijna d'r arm gebroke..
— En je vertelde me, dat je de volgende nacht had gedroomd, dat je mij voor een groot vat met zoete melk heb zien liggen .... en dat ik dronk.
— O ja, wacht! Heerlijk.... heerlijk.... dat is juist je geluk !.. .. daar heb je de lichtstraal al! Juist, juist, 't Kan nooit slecht gaan. Je man houdt alleen van jou.... Dat is de melk, juist, fermeus ! Ik weet 't nou sekuur.. .. echt hoor.
— Ja, is 't waar ? Echt waar ? — beefde Louise's stem nu in ontroerde verrukking.
— Ja, ik heb 't echt gedroomd, fermeus.... jij lag melk te drinke.... dat wil zoo veel zegge als trouw, trouw. Lewiese .... schat.... geloof me, dat is voor je léve waar. En hém heb ik zoo gezien. Alles wat om hem heen lei vertrapte ie.... Ik lag te griezele, en toen is tie in één op een groot paard op ons af gerend.... en dat is nóg mooier.... dat is een zaak die seker is ! Dat is een toren geluk.... En as tie hinnikt nog meer. Al maar meer! Nee, Merice is dol op je, dol, dol.... fermeus, schat !
— Ja, ja, ik weet 't, ik weet 't, snikte Louise in smart-vreugde, maar dat heeft ie toch nog nooit gedaan.... Och Aal, as je wist hoe ellendig ik me de laatste tijd voel.. .. hoe pijnlijk en uitgeput.
Zacht, met snikjes, het teere hoofd telkens even opschokkend, vertelde ze van haar verergerd bloedspuwen, haar borstpijn. Ze wou Aal eigenlijk vragen, of ze daar ook iets van gedroomd had. Maar ze vond 't zoo innig klein, zoo vernederend voor zich zelf, dat ze maar zweeg. Ze geloofde niet aan die droo-merij. Maar in haar overspanning voelde zij er 'n noodlots-huiver, een duister gedreig in. 't Was wel allemaal dwaasheid