Kunstenaarsleven, tweede deel

6₅

nu ze toeliet, dat Aal haar met haar bijgeioovigheidjes mocht bestormen. Ze begreep niets meer van haar hunkering om zich te uiten. Zij, altijd zoo trotsch, zoo hooghartig, ging nu met Aal over haar man, haar Maurice spreken ! Maar wie had zij anders ? Aal was zoo goed, zoo innig hartstochtelijk. In ieder woord dat ze zei, gaf ze zich heelemaal, met al haar afschuw of vriendschap. Hoe had zij zich niet in haar kraam-ziekte, nacht aan nacht, voor haar en Maurice opgeofferd ? Laat ze maar ratelen, ze zou toch uit haar halen wat goed in haar was. Ze kon haar bijgeloof, als diepste natuur in haar levend, toch niet veranderen.

En Aaltje, plebskind, opgegroeid tot een mooie blonde meid, half verwaarloosd, 'n beetje mediummiek en voorgevoelig, nerveus onder de opjagende vroolijkheid en lichtzinnige pret van haar man, had in Louise al meer een stille, melancholieke luisteraarster ontmoet met zoo'n goed hart, dat ze haar wel alles durfde toevertrouwen. Nu ze van Louise zoo hartstochtelijk veel hield, meer dan van Ko en z'n moeder, nu wou ze uit haar droomvisioenen en bijgeloovige gevolgtrekkingen zoo graag, in alle goedhartigheid, iets gelukkigs brouwen voor haar vriendin. Maar plotseling schoot ze uit tegen de voorname achternicht Flora, die haar altijd zoo uit de hoogte behandelde.

— Wete.... zie je, wete doe ik niks,.... maar ik zeg toch, dat zit 'm niet in Soonbeek, maar in Flora, dat is d'r een hek-sement,.... fermeus, die heb ze met nul komme punt.... dat is me een katje.... nee, schut niet je hoofd, Lewiese, dat is een zaak die zeker is.

— Wat ? wat ? schrok Louise op.... weet je dan wat zekers van haar en Mau ?

— Wete,.... wete dat is 't woord niet! Maar toch heb ik ze al lang in de gate, al lang.... Dat ze jou Mau wille af-troggele, dat is een uitgemaakte zaak. Ze palmt 'm in, met der verliefde smoesies. Ajakkes, wat 'n kanaille, een fermeus wijf.

Louise staarde, haar gezicht verschrok groen-bleek.

— Zie je.... dat wijf droomt d'r altijd van koninge.... en dat wil zooveel zegge as grootsigheid !.. .. En, en van de