Kunstenaarsleven, tweede deel

140

uit de glazen wijn en bier kliekte hij bijeen in een glas, dwong hij de meisjes op te drinken, of slikte 't zelf naar binnen.

— Waarom moet dat uitgespoeld ?.. .. vies ?.. .. vies ? ?.. vies ???.... gekheid !.. .. Er bestaat niks vies.... alles is vies of alles is niet vies.... Zooals je 't nemen wilt.... precies, zooals je 't opvat !.. .. vies ?.. .. gekheid !.. .. Wat is vies ?

En zoo slobberde en slokkerde hij door; in gedrochtelijke vraatzuchtigheid at ie weer ieder kruimpje en korreltje uit de plooien van z'n vest na, likte ie z'n lepels droog, dat Flora zich omdraaide van walging.

Ook smak-vette zuigjes van z'n tong tegen kiezen en gehemelte bleef ie nog wel 'n uur na z'n eten voortzetten, schaamteloos en met prettig genotsgevoel, dat ie hinderde en prikkelde.

Toch bleef Flora, nu Maurice er was, opgewekt en levendig, lachte en stoeide met de kinders. Ze bracht ze nu zelf naar bed. Maurice had daarop bij haar aangedrongen. Hij vond, dat de kinders 'n echt rijkelui's-opvoeding kregen, dat was géén opvoeding. Alles ging zoo koel, oninnig, plichtmatig en konventioneel. Ze waren bijna altijd omringd van vreemde menschen, die tegen betaling van zooveel per week teeder en moederlijk moesten zijn., Waarom nam ze toch niet 't werk die kinderjuffrouw uit handen ? Er was toch ook 'n kindermeisje, dat den groveren, zwaarderen arbeid deed ? Flora had hem aangehoord en voelde nu, dat ze werkelijk onhartelijk voor haar kindertjes was, ook al hield ze er dol veel van. Maar innige omgang, neen, die bestonden niet tusschen haar en de kleintjes. Ze verzette zich tegen haar zwakte-gevoel 's avonds en speelde met de kinderen, die in wilde verrukking, niet wisten wat hun overkwam. Maurice had ook van Louise gesproken, die voor niets ter wereld haar Kareltje aan vreemde hulp-moeders zou afstaan en dat beschaamde haar 't meest.

De eerste week van z'n korrektie-werk had Flora hem alleen gelaten. Als ie nü schelde, kwam ze met 'r blond hoofd even tusschen de deur en vroeg ze met schalksche nederigheid in haar stem, wat zijn excellentie verlangde.