Kunstenaarsleven, tweede deel

137

't verleden. Nu zat ie daar in z'n gothieken stoel.... voor 'n gothieke tafel. Wat 'n mooie meubelen. Kocht ie dat nu allemaal op veilingen of besjacherde ie dat met antikairs ? Er leefde 'n wonderlijke, verstommende ontroering in 'm. Hij voelde 't stormen in z'n hersens, al die toestanden van vroeger. Vóór 'n jaar nog hopeloos-hunkerend en half bedelend naar 'n paar guldens, naar wat voedsel voor Louise en Kareltje, naar wat kleeren en schoeisel en nu plots in die weelde, vertroeteld door 'n mooie vrouw, en dat lichte, gedruischlooze vertrek, voor z'n werk, dat te verschijnen stond. En thuis rust, wel geen weelde, maar toch kalmte en alle angst voor vervolgingen en krediteurkwellingen wég! Moest ie nu alleen hier naar die wandtapijten kijken, dat zachte kleurgebeef van die ornamenten op zich laten inwerken ? Moest ie alleen voelen onder z'n voeten de weelde van kleeden, die ieder geluid dempten en 'n rust om hem heenbouwden, waarvan ie trilde van verrukking ? Moest ie alleen staren in dien herfsttuin, zoo vlak op 't kruin-hooge leven der boomen, wier pracht nu verstierf achter z'n ruit ? Want 't maakte hem toch timide en zoo stil, zoo stil. Die koestering van 't zachtste en tintrijkste na zooveel ontbering, — was 't niet 't visioen van een door waanzin geteisterd brein ? Neen, hij kon nog de rust door die stilte en weelde niet in zich krijgen.

Hij zag Louise ! Hij had niet eens de demonische en woeste en verterende kracht meer om te lachen van egoïstisch genot, nu dat alles om 'm heen stond.

Telkens tusschen de geurige neveling van z'n sigaar, op z'n divan, beknaagde hem het heimwee naar 't groote smartleven, 't groote kernleven van al 't bestaande, om dat leven te doorgronden, te objektiveeren. En daarin, het heimwee naar Louise, die hij nu zag, thuis, in de leege, afgeknaagde omgeving, tobbend met Kareltje, verlangend naar hém ! Dan sprong ie op, schoot 'n lach in 'm, een spotlacht. Hij op 'n divan ! Hij, die wou sterven en leven voor 'n wereld ! Stel je voor Bouddha, twee plaatsen besprekend éérste rij klapstoeltjes bij Carré !.. .. Wat wou hij met die weelde ? Werken,