Kunstenaarsleven, tweede deel

109

gevoeld. Hij had haar veel te hard aangepakt. Eerst zoo zacht en lief, en nu ineens zoo scherp en ruw. Maar 'n week later gevoelde ze dat ie gelijk had. Ze moest meer in 't leven zien, en zich losmaken van haar eenzaam gepeins. Ze ging de weeke, dwaze spelerij van haar ziel zelf verafschuwen. Hij zou haar nu leeren de stormvlagen, de regenstriemen van 't leven tegemoet te gaan, en ook in de gloeiende zon te zien. Zij moest de longen vullen met zilte lucht, met kou en frischheid; ze moest 't duffe gesukkel en 't mijmerend gedroom in de zaal mijden. Want ze had toch óók hartstocht, ze kón toch buiten dat week gemijmer. Ze was niet alleen zwak en verweekt van binnen. Maurice werd driftig als ie van haar fantasterij hoorde. Hij wou er niets mee te doen hebben. Zij moest leven, voelen, zien. Door 't gewoonste leven ging meer mysterie heen dan door haar gedweep en duister gefladder om leege fantasieën. Was ze een groote fantaste met visioenair vermogen van overweldigende macht, dan zou hij wegschuilen en sidderen van ontzag voor haar gevoel, als was 't ook ziekelijk, — een woeste wegzwerving van den geest en de ziel, naar oorden van schoonheid, die toch gevaarlijk waren. Maar haar ziel was krank, verdwaald, wee van overspanning en ondergane smart, ziek ook van vereenzaming.

Nu kwam haar een vooze romantiek omzweven en de gekste gedachten opschrikken; en dat zou verergeren, als ze niet dadelijk haar koers keerde.

Hij zei 't niet om haar bang te maken, maar om haar te redden. Ze was nog jong, en ze had zooveel geestdrift. Ze moest ophouen, voor zichzelf het leven tot een gedrochts-droom op te jagen. Haar ziel was een ziek zang-instrument, geroest in de vereenzaming van haar triest bestaan. Soonbeek zag niets van haar ziekte. Die zag alleen dat ze flauw viel. En de dokter begreep 't ook niet! Ze moest er uit, er uit, werken, werk zoeken, doen, bezig zijn voor anderen, voor haar kinderen Die zwakte zou wel weggaan als ze weer opleefde in geluk voor anderen en^niet zich verveelde en groef in haar zelf-smart.

Van , dien dag af had Maurice haar gerijpt. Ze droomde