Kunstenaarsleven, tweede deel

102

lijn van haar lichaam en haar kleed bestudeerd. Ze had uit de gesprekken met Maurice, zoo losjes nu en dan, over de schoonheid van de vrouw, precies opgevangen en in haar aandacht gegrift, wat hij bewonderde in slanke mooie grieksche en noorsche of italiaansche vrouwen. Al wat hij zei van zwier en van eenvoud, van kapsel en kleed had ze in zich opgenomen.

— Ze maakte telkens heele kleine veranderingen in haar frisuur, haar kapsel, haar kamdracht of in haar kleedij.

Soonbeek zag daar niets van, maar Maurice merkte 't dadelijk, soms zoo plots, dat zij er van schrok.

Ze voelde zich dan beschaamd. Zou hij haar voor een kokette bedwelmster houden, 'n aanstelster, 'n wulpsch, grillig, behaagziek, flirtend schepsel, dat hem wou overrompelen met haar lijf-mooi ? Van dat denkbeeld sidderde ze. Ze wou 't niet doen om behaagziek te zijn, maar om hem te behagen, wat voor haar heel iets anders was. Ze miste juist 't brutale zinlijke aplomb van passie-vrouwen, die in de zelf-bewustheid van hun schoonheid, een grilligen toon van toenadering en weer afstooting gebruiken. Ze wist niet diep genoeg weg te duiken, bescheiden te blijven als hij er was. Maar toch had ze gevoeld dat Maurice haar mooi vond, heel mooi. Dat bemerkte ze aan z'n kijken, z'n hoffelijkheid, z'n zwijging in d'oogen als ie haar bezag. Ze had wel niet 't fijne, 't hooghartige, stille en fier mooie van Louise, maar ze geloofde toch dat ze meer passie-vrouw was. De trilling van haar hartstochtelijke ziel beefde door heel haar lichaam. Dat diep verborgene van haar vróuw-natuur moest Maurice zien, en dat zag hij.

Hoe kwam 't nu toch dat ze voor Maurice ook heel mooi wou zijn, dat ze wou bewaren in haar gebaren de elegantie van 'n japansch meisje ? Omdat hij hield van vrouwelijke, fijne charme en distinctie, omdat 't fijne om 'n vrouw moest heenwolken als 'n geur, zooals hij haar eens gezegd had! O ! misschien zou ze wel met d'r vlammig haar, haar oogen, haar hoog, rank, trillend lichaam kunnen bedwelmen ; misschien zou ze hem, zonder dat zij nog 'n woord gezegd had, met 'r oogen kunnen lokken. Maar dat zou ze het laagste van heel haar