Kunstenaarsleven, tweede deel

99

vouwen, vroeg ze zich dan af, wat die verterende onrust, die zoete koorts, die gedachte-gloeiing in 'r toch wel kon zijn, nu ze wist dat ze Maurice zoo hevig liefhad.

Ze verweekte zich dan in zelfmeelij, met 't smarte-denken aan de vernieling van haar jeugd-leven als jonge vrouw. Dan stil, begloeiden de tranen haar gezicht.... verziekelijkte ze zich in de pijn van haar droefnis.... Wat zou van haar toch ooit terechtkomen ? Wat was ze en wat begeerde ze ? — 'n Getrouwden man, die zelf voor z'n vrouw de innigste vereering voelde. Ze was slecht, nog veel slechter dan Soonbeek. Had ze haar lieve meisjes niet en haar schattigen jongen, haar kindertjes, die ze soms niet durfde aankijken, als ze argloos vroegen naar ״oom Maurice". — Ze voelde zich laaghartig, karakterloos, want ze begeerde een man die haar niet begeerde.

— Was ze dan een wulpsche vrouw, die 'n onzalig genot verlangde, en sneed de kramp van haar hartstocht niet door haar ziel, wanneer ze 'm zag ? — Hoe kwam zij, zij juist aan die bandelooze passie, dat snakken, dat liefde-verlangen, zij, die altijd voor alle mannen, die ze in haar huwelijk ontmoet had, dood-onverschillig gebleven was ?....................

Al heviger lag ze zich dan in nachtelijk gemijmer te kwellen met de krankzinnige ellende van haar eigen liefdeverlangen.

Waarom kón ze hem nooit genoeg zien, nooit genoeg hooren ? Waarom begeerde ze al branderder naar de lichtste streeling van zijn hand, naar den dofsten klank van zijn stem ? Zag ze dan wel wat ze deed ? Haar kinderen verwaarloozen, haar man bedriegen. Ze weerde hem van haar, haar bloedeigen man !....

En nu lag ze hier gebroken, ellendig en verslaafd aan 't zoete denken, dat stille koesteren van haar liefde voor Maurice.

Maar op andere mijmer-nachten vlamde haar afschuw en haat voor Soonbeek zoo fel op, dat de zelf-aanklagerij en 't sentimenteel gedrijf op haar zelfsmart ophielden, overgloeid werden door haar hevig afgrijzen van alles wat hij deed. In die nachten voelde ze de kracht, de duizeling van haar eerste liefde, al was ze moeder van negenentwintig jaar.