Studiën, eerste bundel

30

Op de romantiek in Geertje heeft dadelijk Frits Lapidoth in De Nieuwe Courant gewezen. — Het feit dat b.v. haar grootmoe sterft op het uur dat zij zich aan Heins geeft. Verder een groote reeks toevalligheden, die in dit hoek als even veel romantische onzin-dingskes dienst doen.

Frits Lapidoth zegt o.m. ״Een serie toevalligheden vormen de ontmoetingen van Geertje met Heins telkens heel zeker, wanneer de gang van het verhaal (psychologisch dan) vordert dat zij, na hun scheiding weer wat zekerder komt te weten dat hij van haar af wil en een ontmoeting hem een gruwel gaat worden. Zoo moet voorbereid dat misselijk in dienst nemen van ״oom," nadat deze hem strafrechterlijk heeft trachten te doen vervolgen, wegens verleiding van een loontrekkend meisje in zijn eigen huis. Ook deze toevalligheden in een groote stad als Botterdam doen aan de feitenschikking der romantieken denken. Even toevallig is het misdadig pogen van Gerrit, (oom en tante uit, deur niet te sluiten), idem dat van den ״heer" uit haar nieuwen dienst wiens vrouw een (zeker vrij verre?) afzonderlijke kamer heeft tegen haar bevalling, en het juist weg-zijn van Maandag's minzieke zuster als Geertje heelemaal nergens meer heen kan dan naar den ״gebochelde" enz." Lapidoth noemt nog een groote reeks romantische effecten op in Geertje, die ik niet fijner zou kunnen kenschetsen, maar die hier niet verder worden aangehaald.

III.

Wat ik nog wil laten uitkomen is dat de romantiek in haar werkelijke stijllooze en verzwakkende tragiek zich niet alléén bepaalt tot Geertje. De heele figuur van Maandag b.v. is in dit boek een allerzonder