Letterkundig leven, deel 1

de brieven van mtji/tatuli.

zoodat men de zotste ongerijmdheid slikt zonder erg, wanneer ze overeenkomt met de opvatting waartoe we door gewoonte zijn opgeleid. De stukken van Corneille, Racine, en helaas ook van Molière, ontdaan van de conventievergiffenis, zijn walgelijke prullen".

Deel X pag. 96. Brieven. Zulk walgelijk___veroor-

deelen heeft reeds anarchie in onze kunstcritiek gebracht. Het heeft de lafste scribentjes opgeblazen en schimperige journalistjes van het geestelijk onbeteeke-nendste gehalte, den durf gegeven, op de grootste reputatie te spuwen. Wat Multatuli deed in onbekrompenheid van zeer gebrekkig oordeelsvermogen, dat werd door schetterende nabootsers tot methode verheven. Ik zou u een lief stel kunnen wijzen.

Bij Multatuli gelukkig is er niet slechts schimp. Deze zelfde brieven geven hem ook in zijn heerlijke, uiterst geestige en hoffelijke causeergezelligheid, en in een prachtige mengeling van bescheidenheid en waan. Er is zulk een typische eigenaardigheid en natuurlijkheid in zijn stijl, waardoor hij, voor een kort poosje straffeloos de meest gewaagde dingen kon zeggen. — Inderdaad, deze brieven van Multatuli zijn een „bijdrage tot de kennis van zijn leven".