Letterkundig leven, deel 1

letterkundige enquêtes. i99

Heyermans, Heyermans is het lolligst____Misschien

wel omdat in de gansche enquête niemand hèm genoemd heeft. Doch dat kan niet, wijl zijn antwoord inkwam vóórdat hij de richterij zijner mede-enquêtis-ten gelezen had. Wel misschien met zijn joodsche slim-migheidsoogen voorzien. Het smart hem b.v. nog niet te weten, hoe van Eeden over Everhard Snik denkt, en hoe deze weer over wijlen Borel. De fout van den tijd is, het gebrek aan meeningen. En het komt hem onjuist voor van onze Regeering, om zoo weinig letterkundigen te ridderen. Want bij God, in de laatste tien jaren gaat men ons voorbij .Treurig. Niets prikkelt zoozeer als een goed woord te gerechter plaats. Welk boek hem het meest getroffen heeft, als zuiver literair produkt of als maatschappelijk verschijnsel... Natuurlijk... zijn eigen boeken. — Daar heb je wédr voor je duiten! Heijermans, ironisch, zegt de waarheid van het moment. — Speenhoff, godbeware me, zet ons een lyrisch potagetje vóór,... een soepje... onslurpbaar. ״Ik meen dat de Nederland-sche schrijfkunst der laatste tien jaren het Heelal schoon verbeeldt." Och-gottegod Speenhoffje, Speenhoffje, we hebben je pas zoo geknuffeld om je niet-hoog-ger-vliegen dan je kunt... en nou... Wat bedoelt ge? schrijfkunstenaar... Heeft Bolland je de kuiten be-kriebeld? Maak je een metaphysisch geintje met de verhevenste grondstellingen der Cosmogonie? — Zoo, zoo Speenhoffje, wordt de ״wijsbegeerte niet scherpzinniger gezegd dan door Bolland." — Dat, Speenhoff, noemen we postulaat-gepraat, jij met je wijsgeerige burgermanspotje. Er is in dit antwoordje een zoet-wee, likkerig geteem, een verrekijkerij van een mioop, of het lijkt de meest-snaaksche-voor- den-gek-houerij die je ons ooit ״gelinkt" hebt. — Meneer Speenhoff, deftig, speecherig-voornaam vóó_rj_iUC2₁end.. politiecommissaris in literatuurcritiek. Het is ^om 3^e een stuip te lachen. ״Nooit is er verh

evener gedicht