Muziek en Tooneel

Zóó, precies zoo van ontroering-wekking, is er veel in de droomerig omnevelde en sprookjes-teedre stemmingskunst van Shakespeare, de allerinnigst-mensehe-ljjke, verliefde natuur die er wel ooit bestaan heeft. Zóó is er veel zacht-rustig geglans en gedempt uit-flonkerend geschjjnsel in het droomrige peins-geneurie, van Shakespeare's kunst, als een lief dedans van mil-lioenen glimwormpjes in duistering van duinpannen.

Kent ge de glanzende, parel-weeke tintspelingen van de »Mid-summer-night-dream« ? Daar weeft zich een atmosfeer óver, als van een zwak-lichtende avondstad, die zacht leeft door een mist héén!

En zij die krank zijn van liefde, met den zang van 't Hooglied in de ziel, en den koortsigen rhythmus van dit vuriglichtende gedicht in 't bloed, zij alleréérst hooren het nevelgeruisch van Shakespeare's gesprook; zien allereerst 't évene glanzen van 't donkre goud en rood der verre avondstad door den mist heenbloeden.

Zoo is de Mid-summer-night-dream als het zoele geruisch van een zomeravondzee, en de melodie van 't verhalende vers daarin als het zingend-zacht geneurie van verre violen.

En zoo ook zijn and're romanesken, als fijne pastels, met weeke gedempte schijnsels en spel van tint en licht, en toch inzuigend den feilen gloed van 't leven, maar omneveld van droomen, van goud visioenenrag, omruischt van harpklanken. Zoo gaat de zachte en week-bedwelmende liefde-natuur in haar fantastische zeepbellenspel ons oog en oor voorbij.

Is dat Shakespeare, de man die de verdoembaarste

54