Mijn zwerftochten door Jordaan en Donker Amsterdam

intrinsieke onbekendheid met deze ontzaggelijke volkswijk. Men kan het leven in de Jordaan niet in één dag, niet in één week en niet in één maand leeren kennen. Het is er zoo rijk aan eigen maatschappelijke vormen, aan buurt-tra-dities, aan gewoontes, en de zeden zijn er vaak nog zoo persoonlijk, dat men er jaren lang moet wonen, wil men er iets van begrijpen. Zelfs het leven in de Laurierstraat en het leven in de Willemstraat, zijn voor den ras-echten Jordaner zeer verschillende dingen. Want de Wil-lemstraters leven b.v. op een geheel andere en eigener traditie, dan de Tuinstraters en de Anjelier straters. Een gezin in de Egelantiersstraat is iets anders dan een gezin uit de Wijde Gang. Een kroeg in de Maagdelievenstraat is iets anders dan een kroeg in de Westerstraat. Met ״iets anders" bedoel ik, iets geheel eigens. De levensopvatting, laten wij met een groot woord zeggen, de wereldbeschouwing van een jongen uit de Westerstraat, is een andere dan die van een jongen uit de donkerste diepte van de Koningsgang of van een die indertijd op het ״Klooster" in de Willemstraat is grootgebracht. De Jordaan heeft als stadskwartier een zeer groote uitgebreidheid. Misschien juist daarom zijn de Jordaners onderling in karakter, in aanleg, in leven en

23