Het reform-jodendom

dag; zij is als zoodanig de eenige in Europa, haar voorbeeld heeft slechts navolging gevonden bij de „Sinai-congregation” in Chicago. — De oportunistische reform verzet zich op historische gronden ten sterkste tegen een verplaatsing van den rustdag. De zevende dag als Sabbat, meent zij, is zoo vastgegroeid in het Jodendom, dat een verlegging naar een anderen dag zou zijn de bloem gewelddadig afrukken van haar stengel en der verwelking prijsgeven. Geiger zegt o.a.: „De vraag, Zaterdag of Zondag, is de vraag, of aan het Christendom het recht toegekend zal worden, alle levensverhoudingen te beheerschen. Een verplaatsing van den Sabbat op den Zondag beteekent onderwerping aan het Christendom, de erkenning van het recht des Christendoms op de wereldheerschappij. Het conflict, Sabbat of Zondag, is de vraag: „Mag het Christendom allen menschen zijn rustdagen opleggen of heeft het Jodendom het recht, ook voor de zijnen een plaats op te eischen. En hier kan van toegeveu geen sprake zijn' . Een ander reformleider, LUDWIG PmLIPSON, drukt zich als volgt uit; „De geheele historie spreekt tegen het verzetten van den Sabbat op Zondag. Christendom en Islam hebben hun rustdag op Zondag en Vrijdag vastgesteld, om zich van het Jodendom onafhankelijk te maken en de banden met de moederreligie te verbreken. En het Jodendom zou zijn zelfstandigheid prijsgeven en zeggen: „Wij zullen de dagen vieren, die gij viert 1 De oportunistische reform kant zich evenwel niet tegen plechtige godsdienstoefeningen op Zondag, vooral met het oog op hen, die wegens hun beroepsbezigheden den traditioneelen Sabbatdienst niet kunnen bijwonen, mits deze laatste zijn wijding behoudt.

In de praktijk gaan oportunisme en orthodoxie, trots de gedeeltelijke theoretische overeenstemming, ver uit elkander. De Sabbat is uitsluitend een dag van wijding, zoo meent het oportunisme, rust is geen essentieel element, doch slechts middel om wijding mogelijk te maken

41