Het reform-jodendom

Jodendom", zoo heet het in de Richtlinien, „stemmen overeen in de leer van den eenigen, geestelijken, heiligen God, den God der gerechtigheid en liefde” *). „Wij gelooven, dat God eeuwig is”, zegt C. G. Montefiore ^{1 2 3}). „God is onze Heer, de Bestuurder van ons lot, Hij zorgt voor Zijn onderdanen, Hij let op hun belangen en verlangt hun welzijn. God is ook onze vader; Hij steunt en sterkt Zijn kind; Hij kent ieder Zijner kinderen in het bijzonder, zoo luidt het elders ⁸). Minder beslist is het standpunt der reform ten opzichte van de orthodoxe leer der Schepping, der creatio ex nihilo. De Richtlinien zwijgen er over; Geiger schijnt met zijn uitspraak: „de natuur is naar een bepaalden Wil geordend”^{4 5}), de theorie der Schepping uit niets te onderschrijven, een leer trouwens, die, naar een zijner biografen opmerkt, „aan ons verstand geen zwaardere eischen stelt dan de leer van de eeuwigheid der wereld of van een voorhanden geweest zijnde oerstof” “). Anderzijds zegt MONTEFIORE: „Het liberaal Jodendom is neutraal nopens deze twistvraag. Of God de Schepper of de Oorzaak is der materieele wereld en zoo ja, in welken zin dit moet opgevat worden, weten wij niet en wij laten dus ieder vrij in zijn meening omtrent dit onderwerp”⁶).

2. De mensch en zijn natuur. Ook hier sluit het reform-Jodendom zich bij het orthodoxe aan. De leer en de beteekenis van de „Gottesebenbildlichkeit” des menschen, zijn zedelijke hoogheid, zijn onafhankelijkheid van eenigen middelaar, zijn geschiktheid tot het verwerven der hoogste volmaaktheid, de vrije wil, de ontkenning van erfzonde of zondenval, in al deze

24

¹

) Richtlinien zu einem Programm f. d. lib. Judenth. nebst Referaten u. Ansprachen 1912, p. 56.

²

⁵) Outlines of lib. Judaism, London 1912, p. 278.

³

^s) id. p. 87 vgg.

⁴

)    A. Geiger, Jüd. Zeitschr. f. Wissensch. u. Leben II, 165.

⁵

)    L. Geiger e. a., A. Geiger, Leben und Lebenswerk, Berlin 1910, p. 251.

⁶

)    Outlines, p. 278.