Het reform-jodendom

David zal opstaan en den Joodschen staat herstellen. Deze gezalfde koning, Masjiach (Messias), zal dan Israël voorgoed in de rechte banen leiden, terwijl ook alle natiën der aarde zich aan hem zullen onderwerpen en in Israël het waarachtig Godsvolk erkennen. Jeruzalem zal als de hoofdstad der wereld schitteren, waar alle volkeren zich in een nieuwen, God ter eer gebouwden tempel zullen vereenigen en den naam des Eeuwigen aanroepen. Een algemeene Godskennis zal de wereld vervullen, alle menschen zullen elkander als broeders beschouwen en eeuwige vrede zal in de herboren wereld heerschen.

8.    Onsterfelijkheid en opstanding. Gelijk Israël, gelijk de menschheid zich na een lange periode van lijden en strijden eens zal vernieuwen, zoo zal zich ook voor het individu na het aardsche leven van kommer en kamp een heerlijke toekomst openen. Het orthodoxe Jodendom beschouwt den dood als een over-gang tot een hooger leven. Het lichaam sterft; de ziel is onsterfelijk: zij blijft voortbestaan en verschijnt voor God, om geoordeeld te worden en het loon voor haar goede daden te ontvangen. De belooniug is zuiver geestelijk en bestaat in een steeds nauwere verbinding tusschen haar en haar Schepper. Zoo leeft zij als een op zichzelf staand wezen voort, totdat eenmaal de opstanding der dooden zal plaats hebben; dan zal zij zich weder vereenigen met het lichaam, dat haar weleer omhulde en dat dan volkomener, meer onafhankelijk van de invloeden der natuur zal zijn dan voorheen.

9.    Gebed en godsdienstoefening. Het orthodoxe Jodendom hecht veel waarde aan het gebed en de gezamenlijke godsdienstoefening; na de verwoesting van Israëls heiligdommen beschouwt het de gebeden als aequivalent voor de vroegere offerplechtigheden. Ook hier blijft het getrouw aan de bijbelsche en rabbijnsche instellingen. Het gebed moet worden uitgesproken in het Hebreeuwsch, de openbare godsdienstoefening kan slechts plaats vinden, indien tien meerder-

15