Israël onder de volkeren

85

wijsheid en volstrekt niet tegen de menschelijke gedachten indruischen. En deze levenstaak, die hij zichzelf had opgelegd, bracht hij, gelijk wij zullen zien, schitterend ten uitvoer.

In het eerst had Rambam in Fostat met groote moeilijkheden te kampen. Op een zeereis kwam zijn broeder David in de golven om, waardoor Maimonides’ geheele vermogen verloren ging, doch zijn vertrouwen op God sterkte hem in deze harde beproeving. Om in zijn onderhoud te voorzien, vestigde hij zich als geneesheer en verkreeg weldra een zeer drukke praktijk. Wel namen zijn veelvuldige bezigheden nu een groot deel van zijn tijd in beslag, doch hij vond toch ook gelegenheid, om aan zijn levenstaak, de verbreiding van Thorakennis, te arbeiden. In 1168 verscheen zijn eerste, groote arbeid, een verklaring op de Mischna. In dit belangrijke werk zette hij ook de beginselen uiteen, waarop de wetten van Mischna en Talmud berusten en ontwikkelde hij dertien grondstellingen, waaraan ieder Israëliet met onwrikbare trouw moet gelooven.

Spoedig verbreidde zich nu Maimonides’roem als geleerde; de gemeente Kahira benoemde hem tot rabbijn en vele andere gemeenten vroegen in moeilijke gevallen zijn voorlichting. Van bijzondere waarde is zijn brief aan de Joden van Jemen (אגרת תימן)• Dezen werden in het nauw gebracht door

Mohammedaansche ijveraars, die hen tot den Islam wilden overhalen. Zij vroegen nu den geleerden Maimonides, hoe in deze moeilijke omstandigheden te handelen. Als antwoord zond Rambam hun een schrijven vol troost en bemoediging, waarin hij hen aanspoorde, aan de leer van God getrouw te blijven. ״Weet”, zoo schreef hij hun ongeveer, ״dat ook de rampen, die God den mensch zendt, heilzaam voor hem zijn. Laat u dus niet verleiden, om van onzen godsdienst af te vallen, al moet gjj voor uw standvastigheid ook rampen