Israël onder de volkeren

48

opgeschreven was en dus niet algemeen beoefend kon worden, maakten de Saboreërs een begin met de schriftelijke verzameling van den Talmud, zooals die door R. Aschi en Rabina mondeling geleeraard was. Hierdoor hebben zij zich voor het Jodendom zeer verdienstelijk gemaakt. De schriftelijke verzameling van den Talmud was omstreeks 600 voltooid.

Arabië. Reeds tijdens het bestaan van den eersten tempel vestigden zich enkele Joodsche familiën in Arabië. De vele rampen, die later de Babyloniërs, Syriërs en Romeinen over Israël brachten, waren oorzaak, dat een aantal Joden naar Arabië uitweken, zoodat dit land langzamerhand een groote Joodsche bevolking kreeg. De Arabieren, die van Abrahams zoon Ismael afstammen, beschouwden hen als bondgenooten en behandelden hen als vrienden. Zoo leefden de Arabische Joden zeer gelukkig te midden der overige bewoners. Zij hadden een eigen opperhoofd, beoefenden den landbouw en waren, evenals de Arabieren, dapper in den krgg. Aan den godsdienst der vaderen bleven zjj innig gehecht; zjj richtten een leerschool op in de stad Jathreb, waar zjj vlijtig Bjjbel en Talmud bestudeerden. Dat de Arabieren veel eerbied voor hen koesterden, blijkt uit het feit, dat een geheele Arabische volksstam tot het Jodendom overging (500).

Aan de vriendschappelijke verhouding tusschen de Joden en Arabieren kwam een einde, toen een Arabier, Mohammed, een nieuwen godsdienst, den Islam, stichtte. Mohammed noemde zich Profeet; zijn leer werd opgeteekend in een werk, dat den naam Koran draagt. Veel in zijn nieuwe Leer had hij aan het Jodendom ontleend; zoo is het eerste geloofsartikel: ״Er is slechts één God”. Nu verlangde hg